نقش اساتید پیشرو و آموزش پاسخگو بر توسعه دانشگاه نسل سوم به منظور ارائه مدل در دانشگاه علوم پزشکی مارندران

سابقه و هدف: تربیت دانش آموختگان توانمند، متعهد و پاسخگو به نیازهای بیماران و نظام سلامت را می توان به عنوان مهم ترین رسالت دانشگاه های علوم پزشکی کشور برشمرد. هدف کلی، بررسی تاثیر اساتید پیشرو و آموزش پاسخگو بر توسعه دانشگاه نسل سوم به منظور ارائه مدل در دانشگاه است. مواد و روش ها: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری آن را مدیران و اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مازندران به تعداد ۴۶۵ نفر تشکیل دادند که بر اساس فرمول کوکران، تعداد ۲۴۲ نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه اساتید پیشرو با ۹۷ سوال، پرسش نامه آموزش پاسخگو با ۳۵ سوال و پرسش نامه توسعه دانشگاه نسل سوم گیب (۲۰۱۲) با ۱۰۸ سوال استفاده شد. روایی صوری و محتوایی ابزارها به تایید متخصصان رسید و پایایی آن ها نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای پرسش نامه اساتید پیشرو ۹۴/۰، آموزش پاسخگو ۸۵/۰ و توسعه دانشگاه نسل سوم ۹۱/۰ محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که نقش اساتید پیشرو (۰۰۰۱/۰P=) و آموزش پاسخگو (۰۰۰۱/۰P=) بر توسعه دانشگاه نسل سوم در دانشگاه علوم پزشکی مازندران مثبت و معنی دار می باشد و اساتید پیشرو با ضریب استاندارد (۴۶۲/۰) نقش بیش تری بر توسعه دانشگاه نسل سوم دارد. همچنین مدل ارائه شده نیز دارای برازش مناسب می باشد. استنتاج: پژوهش می تواند چشم انداز جدیدی در راستای تغییر سیاست های کلی مدیران دانشگاه در راستای بازبینی برنامه های توانمندسازی اساتید ایجاد کند.

Keywords:

leading professors , responsive teaching , Third Generation University , اساتید پیشرو , آموزش پاسخگو , دانشگاه نسل سوم