بررسی و تحلیل دیدگاه انسان شناختی هایدگر درباره فناوری و دلالت های آن در تعلیم و تربیت

پژوهش حاضر با هدف بررسی و تحلیل دیدگاه انسان شناختی هایدگر در خصوص فناوری و استنتاج دلالت های آن در تعلیم و تربیت انجام گرفته است. روش مورد استفاده در این پژوهش، "روش تحلیل مفهومی" بوده است. بر اساس هدف و روش تحقیق، سه سوال پژوهشی به این شرح، صورت بندی شده است : الف ) نگاه انسان شناختی هایدگر به فناوری چگونه است ب ) دیدگاه های موافق و مخالف درباره نگاه انسان شناختی هایدگر به فناوری کدام اند ج ) دلالت های تربیتی دیدگاه انسان شناختی هایدگر به فناوری چه می باشند ؟. یافته های حاصل از پاسخ به سئوال اول نشان می دهد که :از نظر هایدگر، فناوری از دازاین انسان خارج شده و فرهنگ خاص خود را بر وی حاکم کرده است. هایدگر راه برون رفت از این مشکل را روی آوردن به هنر می داند. یافته های حاصل از پاسخ به سئوال دوم نشان می دهد که : برخی فیلسوفان مانند لیوتار و مارکوزه نسبت به دیدگاه تقدیرگرای هایدگر به فناوری موافق هستند و برخی دیگر مانند برگمن، دریفوس، یاسپرس، هابرماس و فینبرگ، با این دیدگاه هایدگر موافق نبوده و آن را تعدیل کرده اند. آنان با کاربرد فناوری در زندگی، با لحاظ شرایطی، موافق هستند. یافته های حاصل از پاسخ به سئوال سوم نشان می دهد که : اگر چه کاربردهای فناوری در تعلیم و تربیت امروز رو به گسترش است لیکن، لازم است در استفاده از این پدیده، اصالت و فردیت شاگردان و معلمان حفظ شود، گستره فناوری در معنای واقعی آن ( که شامل هنر هم می شود) مورد نظر قرار گیرد، زبان فناوری گفتمان غالب در تعلیم و تربیت نگردد و شاگردان و معلمان در سیطره فناوری قرار نگیرند.

Keywords:

فناوری , فلسفه , تعلیم و تربیت , انسان , هایدگر