ارزیابی اثر پپتید کایمریک سکروپین-ملیتین (CM۱۱) بر روی تروفوزوئیت ژیاردیا لامبلیا در شرایط برون تنی
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 54
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMUMS-29-177_004
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
Abstract:
سابقه و هدف: پپتیدهای ضدمیکروبی، یکی از متنوع ترین ترکیبات ضدمیکروبی هستند که به دلیل پیدایش مقاومت عوامل بیماری زا به آنتی بیوتیک های رایج مورد توجه قرار گرفته اند. با این وجود در مطالعات اندکی خواص ضد انگلی آن ها مورد بررسی قرار گرفته است. مطالعه پیش رو با هدف مقایسه اثرات پپتید کایمریک ملیتین-سکروپین (CM۱۱) و مترونیدازول بر روی تروفوزوئیت ژیاردیا لامبلیا صورت گرفته است.
مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی، با استفاده از آزمایش MTT، سمیت سلولی پپتید CM۱۱ در غلظت های µg/ml ۳۲-۵/۰ و مترونیدازول در غلظت های µg/ml۲۰-۲۵/۰ بر روی سلول Caco-۲ بررسی و IC۵۰ محاسبه گردید. جهت تعیین میزان آپوپتوز القایی CM۱۱ و مترونیدازول از روش فلوسایتومتری استفاده شد. سمیت دارویی پپتید بر روی تروفوزئیت ژیاردیا لامبلیا در شرایط مختلف برون تنی مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: نتایج MTT نشان داد که بالاترین درصد کشندگی بر روی سلول Caco-۲، در گروه پپتید CM۱۱ در غلظت μg/ml۳۲ پس ازگذشت ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت به ترتیب ۲/۱±۳/۸۴، ۹/۰±۷/۸۸ و ۵/۱±۸۷ درصد بود، در حالی که در گروه مترونیدازول در غلظت μg/ml ۲۰ پس از گذشت ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت به ترتیب ۳/۲±۳۵، ۲/۱±۳/۳۹ و ۸/۱±۳/۴۸ درصد بود. در بالاترین غلظت مورد استفاده طی ۲۴ و ۴۸ ساعت، بالاترین درصد کشندگی بر روی انگل در گروه پپتید و مترونیدازول به ترتیب ۲/۰±۸/۹۹ و ۶/۰±۹۹ درصد بود. میزان کشندگی پپتید و مترونیدازول بر روی انگل های متصل به سلول در بالاترین غلظت به ترتیب ۱/۰±۷/۹۹ و ۳/۰±۵/۹۹ درصد بود.
استنتاج: نتایج این تحقیق نشان داد که پپتید کایمریک سکروپین- ملیتین (CM۱۱) می تواند کاندید مناسبی جهت درمان ژیاردیازیس باشد.
Keywords:
Authors
سمیه کریمی تنها
MSc in Medical Parasitology, Faculty of Medical Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
مجید پیرستانی
Assistant Professor, Department of Parasitology and Entomology, Faculty of Medical Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
جاوید صدرایی
Associate Professor, Department of Parasitology and Entomology, Faculty of Medical Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :