مقایسه حساسیت و اختصاصیت روش سیتولوژی تماسی با روش سرجیکال پاتولوژی در تشخیص توده های پستان

سابقه و هدف: سرطان پستان شایع ترین علت مرگ در اثر بدخیمی در زنان سنین ۴۴- ۴۰ ساله است. رایج ترین روش تشخیصی مورد قبول تا امروز، استفاده از روش پاتولوژی بوده است، اما پیشرفت سیتولوژی در پستان گستره خود را در تشخیص توده های پستان توسعه داده و پاتولوژیست های ماهر می توانند توده های بدخیم را از انواع خوش خیم تشخیص دهند. هدف از این مطالعه، بررسی دقت و صحت سیتولوژی تماسی در مقایسه با روش پاتولوژی در تشخیص توده های پستان در جراحی انجام شده پستان بوده است. مواد و روش ها: در این مطالعه که یک مطالعه توصیفی- مقطعی است، کلیه بیماران در بیمارستان بوعلی همدان که در یک بازه دوساله طی سال های ۹۶- ۹۵ تحت عمل جراحی پستان قرار گرفته بودند، مورد بررسی قرار گرفته و داده های مورد نیاز از برگه گزارش پاتولوژی بیماران استخراج شد. یافته ها: کل بیماران مورد بررسی ۱۲۱ مورد بودند که ۱۱۴ نفر (۲/۹۴ درصد) زن و ۷ نفر (۸/۵ درصد) مرد با میانگین سن ۷/۴۰ سال (حداقل ۱۵ و حداکثر ۷۴ سال) گزارش شد. ۶۱ نفر مبتلا به نوعی بدخیمی پستان و ۶۰ نفر بقیه دارای ضایعه خوش خیم پستان بودند. سیتولوژی تماسی در مقایسه با پاتولوژی حساسیت ۸/۹۱ درصد و اختصاصیت ۹۵ درصد داشت. ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفی نیز به ترتیب ۹۱/۹۴ درصد و ۹۳/۹۱ درصد به دست آمد. استنتاج: سیتولوژی تماسی علیرغم سادگی و عدم نیاز به تجهیزات گران و پیچیده از دقت و صحت بالایی در تشخیص ضایعات پستان برخوردار است. توصیه می شود که هنگام استفاده از روش برش انجمادی، هم زمان از سیتولوژی تماسی نیز استفاده شود تا با این کار، بالاترین میزان حساسیت و دقت کسب شود.

Keywords:

touch preparation cytology , pathology , breast lesion , sensitivity , specificity , سیتولوژی تماسی , آسیب شناسی , ضایعات پستان , حساسیت , اختصاصیت