میزان استفاده از کلاه ایمنی و اثربخشی آن در پیشگیری از مصدومیت در موتورسیکلت سواران: مرور سیستماتیک و متاآنالیز

سابقه و هدف: این بررسی شواهد موجود بر روی میزان استفاده از کلاه ایمنی و تاثیر آن بر مرگ ومیر و آسیب های سر، مغز، صورت و گردن متعاقب تصادفات موتورسیکلت در کشورهای مختلف را ارزیابی می کند. مواد و روش ها: برای یافتن مطالعات مرتبط بانک های داده ای PubMed، Scopus، Web of Science، SinceDirect و Embase و سایت های مرتبط با موضوع جستجو شد. جستجوی مطالعات، ارزیابی کیفیت و استخراج داده ها توسط دو نویسنده بصورت مستقل انجام شد. داده ها با استفاده از مدل اثر تصادفی با نرم افزار Stata ۱۴ تجزیه و تحلیل شده اند. یافته ها: در مجموع ۱۰۷ مطالعه با کیفیت متفاوت از سراسر جهان وارد مرور سیستماتیک و۱۰۰ مطالعه وارد متاآنالیز شدند. میزان کلی استفاده از کلاه ایمنی در موتورسیکلت سواران ۶۳ درصد (فاصله اطمینان ۹۵ درصد، ۶۹-۵۶ درصد) و درسرنشینان ۴۱ درصد (فاصله اطمینان ۹۵ درصد، ۴۸-۳۳ درصد) برآورد شد. ترکیب نتایج مطالعاتی که اثربخشی استفاده از کلاه ایمنی بر کاهش مرگ و آسیب به سر، صورت و گردن را با کنترل مخدوش کننده ها بررسی کرده بودند نشان دادکه کلاه ایمنی خطر مرگ را ۴۵ درصد (۶۸/۰-۴۱/۰,CI= ۵۵/۰OR=) و خطر آسیب به سر وصورت را ۵۷ درصد(۵۰/۰-۳۶/۰ CI=، ۴۳/۰OR=) کاهش می دهد ولی خطر آسیب به گردن را به میزان قابل توجهی کاهش نمی دهد. استنتاج: علیرغم اثربخشی استفاده از کلاه ایمنی در کاهش خطر مرگ و آسیب به سر در موتورسیکلت سواران در هنگام تصادف، میزان استفاده از کلاه ایمنی در میان موتورسیکلت سواران کشورهای مختلف متغیر و پایین است. با این حال، یافته ها نشان می دهند که افزایش میزان استفاده از کلاه ایمنی می تواند تلاش های جهانی برای کاهش آسیب های ناشی از سوانح ترافیکی را تسهیل کند.

Keywords:

helmet , head injury , neck injury , meta-analysis , motorcyclists , کلاه ایمنی , آسیب به سر و گردن , متاآنالیز , موتورسیکلت سواران