تاثیر تیمار ال-سیستئین بر ویژگی های کیفی و آنتی اکسیدانی میوه خرمالو طی انبار سرد

خرمالو (Diospyros kaki Thunb) از میوه های مهم پاییزی منتهی فسادپذیر با عمر انبارمانی کوتاه می باشد، زیرا نرم شدن بافت، تغییر در ترکیبات شیمیایی و قهوه ای شدن در آن به سرعت اتفاق افتاده و منجر به ضایعات بیشتر محصول در دوره پس از برداشت می شود. در پژوهش حاضر، تاثیر تیمار پس از برداشت ال-سیستئین با چهار غلظت (صفر، ۰/۱ ،۰/۲ و ۰/۵ درصد) به روش غوطه وری به مدت ۱۰ دقیقه بر خصوصیات کیفی و آنتی اکسیدانی میوه خرمالو مورد مطالعه قرار گرفت. میوه ها بعد از تیمار در سردخانه با دمای۴ درجه سانتی گراد با رطوبت نسبی ۹۰-۸۵% به مدت ۴۵ روز نگهداری شدند. میوه ها در طول دوره انبارمانی در روزهای (۱۵، ۳۰ و ۴۵) از انبار خارج و از نظر کیفیت میوه و برخی خصوصیات بیوشیمایی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که ال-سیستئین ۰/۵ و ۰/۲ درصد طی مدت زمان انبارمانی سبب حفظ سفتی، اسید قابل تیتراسیون، فنل و فلاونوئید کل، تانن محلول و ظرفیت آنتی اکسیدانی شده و از کاهش وزن، افزایش مالون دی آلدهید و مواد جامد محلول کل نسبت به میو ه های شاهد جلوگیری کردند. با این حال، این تیمارها تاثیر معنی داری بر کاروتنوئیدکل نداشتند. در مجموع تیمار ال-سیستئین ۰/۵ درصد بیشترین تاثیر را در حفظ کیفیت و افزایش عمرانبارمانی میوه خرمالو داشت. به عنوان نتیجه نهائی می توان بیان داشت که تیمار پس از برداشت ال-سیستئین روشی ایمن برای افزایش عمر انبارمانی و حفظ کیفیت تغذیه ای میوه خرمالو در انبار سرد می باشد.

Keywords:

انبار سرد , تانن محلول , خرمالو , ظرفیت آنتی اکسیدانی , کیفیت تغذیه ای