مقایسه کیفیت زندگی زنان شرکت کننده در ورزش های همگانی و زنان غیر فعال در این زمینه (منطقه ۳ تهران)

هدف پژوهش حاضر، مقایسه ۶ جنبه از کیفیت زندگی افراد شرکت کننده و افراد غیر شرکت کننده۶۰-۲۰ ساله در ورزش همگانی شهر تهران می­باشد. ۲۱۷ نفر از افراد فعال در محل ایستگاه­های ورزش همگانی و ۲۱۷ نفر از شهروندان تهرانی غیر فعال، آزمودنی­های تحقیق را تشکیل دادند. در پژوهش حاضر پرسشنامه کیفیت زندگی با ۷۲ سوال مورد استفاده قرار گرفته است که ۶ مقیاس از ۱۵ مقیاس کیفیت زندگی شامل: بهزیستی بدنی، رابطه زناشویی، رضایت شغلی، روابط اجتماعی، رابطه با فرزند، رفتار نوع­دوستانه را اندازه­گیری کرده است. در این تحقیق نیز اعتبار این پرسشنامه از طریق نرم افزار spss، ۸۳/۰ برآورد شد. اطلاعات تحقیق با آزمون­های (T-test، u مان ویتنی و کولموگراف- اسمیرنف) در سطح  p≤۰.۰۵تجزیه و تحلیل شده است.. بررسی متغیرهای تشکیل دهنده کیفیت زندگی نشان داد که نمره کیفیت زندگی افراد فعال نسبت به افراد غیر فعال در متغیر های بهزیستی بدنی، رابطه با فرزند و روابط اجتماعی بیش­تر و بهتر بود. هم­چنین بین روابط نوع دوستانه زنان شرکت کننده و غیر شرکت کننده تفاوت معنی داری مشاهده نشد. فقط زنان غیر فعال نسبت به زنان شرکت کننده در ورزش همگانی، از روابط زناشویی بهتری برخوردار بودند. اما در مجموع نتایج حاکی از این بود که بین کیفیت زندگی افراد شرکت کننده و غیر شرکت کننده در ورزش همگانی تفاوت معنی داری وجود دارد، به عبارت دیگر کیفیت زندگی افراد فعال بالاتر است.