رابطه شیوه های فرزند پروری و جو عاطفی خانواده با خلاقیت کودکان در مراکز پیش دبستانی شهر تبریز

پژوهش حاضر به بررسی رابطه میان شیوه های فرزندپروری و جو عاطفی خانواده با خلاقیت کودکان برای مراکز پیش دبستانی زیر ۶ سال در سال تحصیلی ۸۸-۱۳۸۷ پرداخته است. جامعه آماری طبق آمار بهزیستی درشهر تبریز ۵۴۶۸ نفر و حجم نمونه ۳۲۰ نفر بود که از ۱۵۶پسر و ۱۶۴ دختر تشکیل می شد روش نمونه گیری این تحقیق چند مرحله ای تصادفی می باشد. جمع آوری اطلاعات به وسیله پرسشنامه شیوه های فرزندپروری بامریند- جو عاطفی رابطه کودک والد- و خلاقیت تورنس انجام شده است. روشهای آماری به کار رفته در این پژوهش جهت تجزیه و تحلیل داده ها شامل همبستگی پیرسون، آزمون T  مستقل و رگرسیون گام به گام stepwise)) می باشد. مطالعه حاضر نشان داد که بین سبک تربیتی آزاد گذارانه و سبک تربیتی استبدادی و خلاقیت، رابطه معنا داری وجود ندارد. بین سبک تربیتی اقتدار منطقی والدین با خلاقیت کودکان رابطه مثبت معنا دار وجود دارد و بین جو عاطفی خانواده و خلاقیت نیز رابطه مثبت معنا داری وجود داردو مطابق با آزمون T مستقل، اختلاف معنا داری بین بعدخلاقیت اصالت دختران و پسران وجود ندارد و بعد خلاقیت سیالی وبعد خلاقیت بسط در کودکان دختر بیشتر از پسران می باشد. همچنین اقتدار منطقی دارای نیرومندترین متغیر در پیش بینی و تبیین خلاقیت کودکان است. داده های پژوهش اهمیت شیوه های فرزندپروری و جو عاطفی حاکم بر خانواده را بر روی خلاقیت کودکان نشان می دهد.