تاثیر آموزش راهبردهای روانشناسی مثبت گرا بر تاب آوری و کیفیت زندگی معلمان بازنشسته سالمند

مقدمه: شیوع مشکلات روانشناختی در معلمان بازنشسته سالمند به­دلیل فاصله گرفتن از کار و فعالیت­های ذهنی و جسمی سابق، بالا است و برای رفع این مشکلات به مداخلاتی نیاز می­باشد. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آموزش راهبردهای مثبت گرا بر تاب آوری و کیفیت زندگی معلمان بازنشسته سالمند انجام شد. روش کار: روش پژوهش از نوع نیمه تجربی و پیش­آزمون، پس­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه معلمان بازنشسته سالمند شهر کرمان در سال ۱۴۰۲ بودند که ۳۰ نفر (۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه کنترل) به روش نمونه­گیری در دسترس و با رضایت اگاهانه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه­های تاب آوری کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) و پرسشنامه کیفیت زندگی وار، کاسینسکی و کلر (۱۹۹۶) بود. مداخله آموزش راهبردهای مثبت گرا در ۹ جلسه ۷۰ دقیقه­ای و هفته­ای دو بار بر روی گروه آزمایش انجام شد و گروه کنترل هیچ­گونه مداخله­ای دریافت نکردند. تجزیه و تحلیل داده­ها با آزمون­های توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ انجام شد. میزان P کمتر از ۰۵/۰ معنی­داری در نظر گرفته شد. یافته­ها: در متغیر تاب آوری، میانگین و انحراف استاندارد گروه آزمایش در پیش آزمون ۷۴/۵±۵۵/۵۶ و در پس آزمون ۱۲/۶±۸۲/۶۷ و در متغیر کیفیت زندگی، میانگین و انحراف استاندارد گروه آزمایش در پیش آزمون ۱۵/۴ ± ۷۵/۲۱ و در پس آزمون ۶۸/۳ ± ۵۹/۳۰ به دست آمد. نتایج تحلیل کوواریانس نیز نشان داد که آموزش راهبردهای مثبت گرا بر تاب آوری و کیفیت زندگی معلمان بازنشسته سالمند تاثیر داشت (۰۱/۰P <). نتیجه­گیری: بر اساس یافته­های پژوهش، از آموزش راهبردهای مثبت گرا برای افزایش تاب آوری و کیفیت زندگی معلمان بازنشسته سالمند می توان استفاده کرد.

Keywords:

positive psychology , resilience , teachers , elderly , quality of life. , روانشناسی مثبت گرا , تاب آوری , معلمان , سالمند , کیفیت زندگی.