تاثیر تاریخ نگاری ایران باستان بر تاریخ نویسی اسلامی

فتوحات مسلمانان در ایران زمین و رویارویی دو فرهنگ ایرانی و عرب، پس از مدتها راه را به سوی همگرایی و تعامل گشود و درسایه ارتباط و تاثیرپذیری متقابل، برخی از عناصر علمی و فرهنگی قوم ایرانی در میان عربها جذب شد و بدان گرایش یافتند. یکیاز عرصه های این تاثیر و تاثر فرهنگی توجه به تاریخ و تاریخ نگاری است که نوشتار حاضر می کوشد به روش توصیفی- تحلیلی و بااستفاده از منابع کتابخانه ای، به تاثیر تاریخنگاری ایران باستان بر تاریخنویسی اسلامی بپردازد. یافتههای این پژوهش نشان می دهد دردوران پسافتوح توجه و تاکید آیات قرآن بر لزوم آشنایی با اوضاع و احوال اقوام و پادشاهان کهن در توجه و اهتمام به تاریخ نگاریموثر واقع شد. خداینامه ها و آیین نامه ها از جمله آثار تاریخی ایران باستان بودند که در انتقال شیوه و اسلوب تاریخ نگاری ایرانیراهگشای مورخان مسلمانان در امر تدوین آثار تاریخی شدند و تاثیری بسزا در الگوبرداری از کشورداری و آداب و رسوم و معیشتمسلمان برجای نهادند.

Keywords:

تاریخ نگاری , ایرانیان , عرب های مسلمان , الگوپذیری