عوامل و شاخص های موثر در رهبری و مدیریت فرماندهان نیروی زمینی در آینده

مقاله حاضر به بررسی عوامل و شاخص های موثر در رهبری و فرماندهی، فرماندهان نیروی زمینی، و ترتیب اولویت عوامل و شاخص های مذکور و در نهایت ارائه الگوی مطلوب رهبری و مدیریت از دیدگاه فرماندهان و مدیران عالی این نیرو پرداخته است. پژوهش حاضر از نظر اهداف کاربردی، از نظر داده ها کمی و از نظر ماهیت و نوع مطالعه، از نوع پیمایشی مقطعی است. جامعه آماری مورد پژوهش حاضر را همه فرماندهان و مدیران عالی نیروی زمینی تشکیل می دهد. برای انتخاب گروه نمونه معرف با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و فرمول تعیین حجم نمونه، تعداد ۱۰۰ نفر مشتمل بر ۴۰ فرمانده و ۶۰ مدیر انتخاب شدند. ابزار سنجش این پژوهش، یک پرسش نامه ۱۴۰ سوالی است که توسط پژوهشگر آن را به مدد تئوری های رهبری و مدیریت و بررسی یافته های پیشین گردآوری شد و سپس براساس فن دلفی در سه مرحله برای متخصصان ارسال گردید و در نهایت به وسیله آزمون تحلیل عاملی از نوع تجزیه به مولفه های اصلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. اعتبار ابزار سنجش به وسیله آلفای کرونباخ محاسبه شد و مقدار اعتبار کل تست برابر ۹۹/۰ بود. برون داد اولیه نشان می دهد که دترمینان ماتریس همبستگی عددی غیر از صفر و نتیجه آزمون کرویت بارتلت از لحاظ آماری در سطح کمتر از ۰۰۰۱/۰ معنادار است. برونداد عامل های شش گانه استخراج شده با روش PC با استفاده از شیوه واریماکس دوران داده شده و مجموعه ماده هایی که به طور مشترک با یک عامل همبسته بودند تشکیل یک پاره تست داده اند. نتایج تحلیل عاملی بیانگر آن است که عوامل موثر در رهبری و مدیریت، فرماندهان نیروی زمینی مشتمل بر شش عامل است؛ عامل اول؛ سلامت معنوی (۵۱%( با ۳۳ شاخص، عامل دوم؛ سلامت روانی (۹/۷%) با ۲۳ شاخص، عامل سوم؛ توانایی تخصصی (۲/۳%) با ۳۵ شاخص، عامل چهارم؛ توانایی رهبری (۲/۲%) با ۲۱ شاخص، عامل پنچم؛ توانایی بلوغی (۸/۱%) با ۱۱شاخص و عامل ششم؛ توانایی عمومی (۶/۱%) با ۸ شاخص مشخص شد. در نهایت این شش عامل ۶۸ درصد واریانس کل رهبری و مدیریت فرماندهان نیروی زمینی را تبیین کرد.