قرآن در نهج البلاغه

انسان کامل قرآن مجسم و تکوینی است، هموست که می تواند حقیقت قران رابه صورت کامل معرفی کند. معصومان، یکی از آنان امیرالمومنین (ع) انسان های کاملند. بنابراین امام علی (ع) سزاوارترین فرد برای معرفی قرآن کریم است. در نهج البلاغه قرآن به عنوان کتابی توصیف شده که گویای نظام فاعلی وغایی جهان است. بر این اساس جهان تجلی عینی خداست، همان طورکه معرفت خدا تجلی علمی خداست. غایت تجلی خدا ذات اوست. از دیدگاه نهج البلاغه در تبیین قرآن باید به برخی نکات توجه کرد، از جمله: قرآن همچون جهان که قران تکوینی است، در عین سکوت، دارای نطق و بیان می باشد; اما شرط شنیدن این بیان، تفکر در قران و جهان و طرح درست پرسش با معیارهای اصلی نظام عینی و علمی است. روش درست تفسیر قرآن، تفسیر قرآن به قران است; اما چون خود قران انسان ها را به خاندان عصمت و طهارت ارجاع می دهد، رجوع به سنت معصومان مکمل تفسیر قرآن خواهد بود.

Keywords:

تفسیر قران , علوم قران , قران , نظام غایی , نظام فاعلی , نهج البلاغه