میزان زنده مانی نوتروفیل خون محیطی به دنبال تیمار با سلول های بنیادی مزانشیمال رت

سابقه و هدف: سلول های بنیادی مزانشیمال (Mesenchymal stem cells یا MSCs) به دلیل سهولت خالص سازی، تکثیر و خاصیت تنظیم سیستم ایمنی، منبع مناسبی برای سلول درمانی می باشند. این مطالعه به منظور بررسی اثر MSCs بر زنده مانی نوتروفیل انجام گرفت. مواد و روش ها: سلول مزانشیمال از مغز استخوان فمور و تیبیا رت ۸-۶ هفته استحصال شد و در محیط کشت DMEM (Dulbecco's Modified Eagle's Medium) کشت داده شد. سلول مزانشیمال پس از بلوغ، با نوتروفیل جدا شده از خون محیطی رت به مدت ۱ ساعت و در دمای ۳۷ درجه سانتی گراد انکوبه گردید. زنده مانی نوتروفیل در انکوباسیون های ۶ و ۲۴ ساعته با MSCs به روش فلوسیتومتری و با استفاده از نرم افزار An/PI (Annexin/Propidium iodide) اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های ANOVA و Tukey در سطح معنی داری ۰۵/۰ > P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: در انکوباسیون ۶ ساعته نوتروفیل با MSCs، درصد سلول سالم به طور معنی داری کاهش و میزان آپوپتوز نسبت به گروه شاهد افزایش یافت و افزایش نکروز سلولی نسبت به گروه شاهد معنی دار نبود. در انکوباسیون ۲۴ ساعته نوتروفیل با MSCs، درصد سلول سالم به طور معنی داری افزایش و میزان آپوپتوز نسبت به گروه شاهد کاهش داشت و کاهش نکروز سلولی در گروه های تیمار نسبت به گروه شاهد معنی دار نبود (۰۵/۰ > P). استنتاج: علاوه بر اهمیت بالینی MSCs، برخی جنبه های مهم بیولوژیک شامل خودنوزایی، تکثیر و اثرات تنظیمی ایمنی آن ها، پتانسیل مهمی برای درمان می باشد.

Keywords:

Mesenchymal stem cells , Neutrophil , Survival , سلول بنیادی , مزانشیمال , نوتروفیل , زنده مانی