ساخت و تعیین ویژگی ذرات نانوکامپوزیتی متخلخل سیلیکای مغناطیسی برای کاربردهای پزشکی و بررسی سمیت سلولی آن ها

سابقه و هدف: تشخیص به موقع و درمان موثر بیماری های صعب العلاج از چالش های بسیار مهم در زمینه نانوپزشکی است. هدف از این تحقیق، سنتز و تعیین ویژگی های ذرات نانوکامپوزیتی سه لایه سیلیکای مغناطیسی با قابلیت به کارگیری هم زمان به عنوان عامل حاجب در تصویربرداری تشدید مغناطیسی (Magnetic resonance imaging یا MRI) و دارورسانی بود. مواد و روشها: در پژوهش حاضر نانوذرات اکسید آهن مگنتیت با روش هم رسوبی شیمیایی، لایه اول سیلیکا با استفاده از روش مشابه روش Stober و لایه دوم (سیلیکای متخلخل) با روش حذف الگو ساخته شدند. حضور و حذف مولکول های سورفکتانت توسط آنالیز مادون قرمز تبدیل فوریه (Fourier transform infrared یا FTIR)، بررسی اندازه و مورفولوژی ذرات توسط تصویربرداری میکروسکوپ الکترونی عبوری- روبشی با قدرت تفکیک بالا (High resolution-scanning transmission electron microscopy یا HR-STEM)، خصوصیات مغناطیسی ذرات توسط دستگاه مغناطیس سنج نمونه ارتعاشی (Vibrating sample manetometer یا VSM)، ساختار متخلخل با استفاده از روش Brunauer-Emmett-Teller و ساختار بلوری نانوسامانه نیز با آنالیز تفرق اشعه ایکس (XRD یا X-Ray Diffraction) بررسی شدند. سنجش های MTT و LDH برای بررسی سمیت سلولی ذرات سنتز شده استفاده گردید. یافتهها: نانوسامانه سه لایه سنتز شده دارای اندازه ۱۰ ± ۱۸۰ نانومتر و مساحت ویژه و قطر متوسط حفره ذرات به ترتیب ۴/۳۹۰ مترمربع بر گرم و ۰۱/۳ نانومتر بود. مغناطش اشباع نانوسامانه برابر با ۵/۰ ± ۲۱ واحد الکترومگنتیک بر گرم به دست آمد. بررسی سمیت سلولی نانوسامانه بر دو دودمان سلولی سرطان پروستات اپی تلیال چسبنده ۱۴۵-DU و سرطان خون اریترولوکمیک شناور ۵۶۲K انجام شد. نتایج بررسی سمیت سلولی نشان داد که نانوسامانه به دست آمده در غلظت های آزمایش شده سمیت سلولی ایجاد نکردند. استنتاج: نتایج این تحقیق نشان می دهد که نانوسامانه سنتز شده دارای قابلیت های لازم اولیه برای به کارگیری هم زمان به عنوان عامل حاجب برای MRI و دارورسانی است.

Keywords:

Magnetite nanoparticle , mesoporous silica , nanocomposite , نانو , ذرات مگنتیت , سیلیکا , مزومتخلخل , نانوسامانه