مروری بر نشانگرهای زیست مولکولی سرطان های تیروئید
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 58
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMUMS-25-125_019
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
Abstract:
سرطان های غده تیروئید شایع ترین نوع سرطان های غدد درون ریز می باشند. همانند سایر سرطان ها، تشخیص زود هنگام سرطان تیروئید نیز نقش بسیار مهمی در درمان و جلوگیری از پیشرفت بیماری دارد. در سال های اخیر تلاش های بسیاری با هدف کشف نشانگرهای زیستی مولکولی جهت پیش بینی، تشخیص به موقع، پیش آگهی انواع سرطان ها انجام گرفته است. مقاله حاضر، مروری بر پژوهش های انجام گرفته در زمینه کشف نشانگرهای زیست مولکولی برای انواع سرطان های تیروئید می باشد. مقالات مرتبط با نشانگرهای زیستی و سرطان های تیروئید، از پایگاه های اطلاعاتی، ما بین سال های ۱۹۹۶ و ۲۰۱۵ استخراج شده و براساس انواع سرطان های تیروئید، در چهار بخش مختلف مورد بررسی قرار گرفتند. در اکثر موارد، FNA امکان تعیین ماهیت گره های تیروئیدی را فراهم می آورد. با این وجود، این روش، به ویژه در تشخیص آسیب های مربوط به سلول های فولیکولار، با محدودیت هایی همراه است. طی تلاش هایی جهت بهبود صحت تشخیص و ارائه معیارهای پیش آگهی دهنده جدید، نشانگرهای مولکولی و ایمونوهیستوشیمیایی متعددی پیشنهاد شده اند و اکثر آن ها باید پیش از استفاده های معمول و کاربردهای بالینی، مورد تایید قرار گیرند. علی رغم حجم زیادی از داده ها مبنی بر کشف نشانگرهای زیستی، تعداد بسیار اندکی از این مولکول ها، تایید لازم جهت استفاده در سطح بالینی را کسب نموده اند. به طور کلی چنین می توان اذعان داشت که در بسیاری از موارد، استفاده از هر یک از این مولکول های نشانگر به تنهایی سودمند نبوده و برای تشخیص، پیش بینی و پیش آگهی صحیح تر، باید ترکیبی از آن ها مورد استفاده قرار گیرد.
Keywords:
Authors
زهرا نزهت
PhD Student in Molecular Medicine, Cellular and Molecular Endocrine Research Center, Research Institute for Endocrine Sciences, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
فریدون عزیزی
Professor, Endocrine Research Center, Research Institute for Endocrine Sciences, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مهدی هدایتی
Associate Professor, Cellular and Molecular Endocrine Research Center, Research Institute for Endocrine Sciences, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :