تعیین مقدار نیکل، سرب و کادمیوم در ماهی گطان رودخانه دز

سابقه و هدف: از آن جایی که اکوسیستم های آبی نقش مهمی را در تامین نیازهای انسان به خصوص تغذیه ایفا می کند، از طرفی در معرض آلودگی های متفاوتی قرار دارند، لذا لزوم اطمینان از سطح آلودگی در این اکوسیستم ها حائز اهمیت است. در تحقیق حاضر غلظت ۳ عنصر سرب، کادمیوم و نیکل در آبشش و عضله ماهی گطان رودخانه دز مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روش ها:. ۳۰ نمونه ماهی گطان از حوضه مرکزی رودخانه دز (شهرستان دزفول) توسط تور گوشگیر صید گردید. بافت های مورد نظر جدا گردید، نمونه های مورد نظر هضم گردید و سرب، کادمیوم و نیکل آن ها توسط دستگاه کوره گرافیتی مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: بر اساس نتایج میزان سرب، کادمیوم و نیکل در آبشش ماهی گطان به ترتیب ۰۰۶/ ±۳۲۲/۰،۰۰۶/۰±۱۸۲/۰، ۰۰۴/ ±۲۱۹/۰، و در عضله به ترتیب غلظت این فلزات ۱۴/۰±۲۷۷/۰، ۰۰۵/۰±۱۴۶/۰، ۰۱۳/۰±۱۶۹/۰ می باشد و مقدار تجمع فلزات در آب شش بالاتر از عضله است. هم چنین نتایج به دست آمده در آزمون t حاکی از آن بود که اختلاف معنی داری بین میزان تجمع فلز سرب و کادمیوم و نیکل در عضله و آبشش مشاهده شد (۰۵/۰< p). استنتاج:. نتایج این تحقیق بیان گر این بود که خوشبختانه غلظت این عناصر خطرناک در عضله ماهی گطان رودخانه دز کم تر از میزان استاندارد سازمان بهداشت جهانی WHOاست.

Keywords:

Heavy metals , Barbusxanthopterus , Dez River , غلظت فلزات سنگین , ماهی شیربتBarbusgrypus , رودخانه دز