واکاوی ارتباط وردش های فضایی زمانی پوشش گیاهی با سنجه های توپوگرافیک در زاگرس میانی

پوشش گیاهی به عنوان یکی از مولفه­های مهم حیات اکولوژیک محیط زیست به دلیل تاثیرات بسیار زیاد در اکوسیستم­های مختلف محیطی و همچنین به دلیل تاثیر­گذاری مستقیم بر معیشت و زندگی انسانی، عاملی اساسی و مهم بشمار می­رود. از این رو، هدف از این پژوهش بررسی تغییرات پوشش گیاهی در زاگرس میانی با استفاده از داده­های عددی ماهواره­ای است. در این راستا داده­های پوشش گیاهی ماهواره ترا سنجنده مادیس با توان تفکیک فضایی ۲۵۰ متر در دوره زمانی ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۸ اخذ شد. این داده­ها با بهره­گیری از زبان کدنویسی پایتون در ارتباط با سنجه­های توپوگرافیکی ارتفاع، میزان و جهت شیب با روش پردازش رستری پنجره متحرک و روش آنالیز سلول به سلول مورد بررسی قرار گرفت. یافته­ها نشان داد که بیشینه تراکم پوشش گیاهی در زاگرس میانی در ماههای آپریل (فروردین) تا جون (خرداد) و کمینه آن در ژانویه (دی) مشاهده می­گردد. ارتفاعات زاگرس میانی در فصل بهار بالاترین نرخ شاخص پوشش گیاهی و در فصل زمستان کمترین نرخ را نشان می­دهند. بیشینه مقدار شاخص پوشش گیاهی در ارتفاع ۱۵۰۰ متر بروز می­کند. شاخص پوشش گیاهی در زاگرس میانی تا شیب ۹۵ درصد، روند افزایشی داشته و پس از آن به آرامی کاهش می­یابد. کمینه نرخ شاخص پوشش گیاهی در جهت جنوبی از ۱۵۰ تا ۲۰۰ درجه آزیموت شمالی ساعتگرد و بیشینه آن در جهت شمال از ۳۰۰ تا ۳۶۰ درجه آزیموت شمالی ساعتگرد مشاهده می­شود، ارتفاع حد بالای رویش یا M.V.A، در ماه­های سرد به سوی طبقات ارتفاعی پائین­تر نزول و در ماه­های گرم سال به سمت ارتفاعات بالاتر صعود می­کند. به طور کلی روند تغییرات شاخص پوشش گیاهی نیز نشان از افزایش شاخص پوشش گیاهی در این واحد کوهستانی دارد.

واکاوی ارتباط وردش های فضایی زمانی پوشش گیاهی با سنجه های توپوگرافیک در زاگرس میانی Keywords:

پوشش گیاهی , شاخصNDVI , سنجش از دور , سنجنده مادیس , زاگرس میانی