آبله و آمادگی برخورد با حملات بیوتروریستی

ریشه کنی موفقیت آمیز آبله در ۳۳ سال گذشته در دنیا به واسطه واکسن موثر بر ضد آن و عدم ایمنی افراد در حال حاضر موجب شد که این ویروس عامل خوبی به عنوان یک سلاح بیولوژیک مورد توجه قرار گیرد. بیماری آبله، بیماری ویروسی حاد با قابلیت سرایت فوق العاده شدید و خطرناکی است که در اثر آلودگی با ویروس واریولای ماژور از خانواده پاکس ویروس ایجاد می شود. عامل بیماری در منبع عفونت می تواند ماه ها باقی بماند و ویروس آبله از راه تنفسی و در اثر تماس مستقیم با فرد آلوده منتقل می شود. با توجه به قدرت کشندگی بالای ویروس Variola Major، در صورت استفاده از آن به صورت غیر متعارف می تواند خسارت جبران ناپذیری را ایجاد کند. این مطالعه با هدف مروری بر آمادگی و اقدامات مورد نیاز در صورت استفاده احتمالی از ویروس آبله به عنوان یک سلاح بیولوژیک انجام شده است. در این بررسی از بانک های اطلاعاتی CDC, Google Scholar ,Medline و از سایت های سازمان بهداشت جهانی (WHO) و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی استفاده شده است. درمان آبله به صورت حمایتی انجام می گیرد و داروی خاصی برای درمان بر علیه آن وجود ندارد و در صورت بروز بیماری، ایجاد تیم های اضطراری برای محافظت از جمعیت و شبکه اطلاع رسانی جهت کنترل بیماری و آگاهی کادر درمانی ضروری است. هم چنین مراقبت از بیماران در مراکز درمانی و در شرایط خاص می تواند در کنترل بیماری، عدم گسترش بیش تر بیماری و کاهش شدت آن کمک نماید. با توجه به سوابق تولید سلاح های بیولوژیکی و استفاده از آن و هم چنین دارا بودن برخی از سویه های خطرناک نظیر ویروس آبله، آمادگی کشورها و جوامع در خصوص مواجهه با چنین معضلی ضروری است.

آبله و آمادگی برخورد با حملات بیوتروریستی Keywords:

Smallpox , Variola virus , Bioterrorism , Terrorist weapon , بیوتروریسم , سلاح های بیولوژیک , جنگ بیولوژیک , آبله , Variola Major