مقایسه اثر ترکیب پروپوفول- کتامین با پروپوفول- سالین بر روی میالژی به دنبال درمان با تشنج الکتریکی

سابقه و هدف: درد عضلانی (میالژی) در زمره عوارض به نسبت شایع درمان با تشنج الکتریکی (Electroconvulsive therapy یا ECT) است. اثرات پیشگیرانه مثبت کتامین بر روی درد در بیمارانی که جراحی شده اند، مورد مطالعه قرار گرفته است. ولی اثرات کتامین بر روی میالژی بعد از درمان با ECT نامشخص است. این مطالعه با هدف بررسی اثرات کتامین بر روی میالژی در بیماران با اختلالات افسردگی که تحت درمان با ECT قرار گرفتند، انجام شد. مواد و روش ها: در یک مطالعه بالینی دو سو کور متقاطع ۵۰ بیمار افسرده بر اساس ویژگی های DSM۴ (Diagnostic and statistical manual of mental disorders) در دومین و سومین نوبت درمان بررسی شدند. این بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در یک گروه پروپوفول با دوز ۱ میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن همراه با کتامین با دوز ۳/۰ میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن و در گروه دیگر پروپوفول با دوز ۱ میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن همراه با ۲ میلی لیتر نرمال سالین در اولین نوبت ECT و برعکس در نوبت بعدی بیهوش شدند. در هر دو نوبت شلی عضلانی توسط ۵/۰ میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن ساکسنیل کولین حاصل شد. سپس درد عضلانی بعد از تشنج، طول مدت تشنج و متغییرهای قلبی- عروقی بررسی شدند. یافته ها: پنجاه بیمار با میانگین سنی ۸/۳۷ سال تحت ۱۰۰ نوبت درمان با ECT قرار گرفتند. طول مدت تشنج در دو گروه کتامین و سالین به ترتیب ۲۸ و ۲۹ ثانیه بود و دو گروه از این لحاظ اختلاف معنی داری نداشتند. کتامین در مقایسه با دارونما تاثیری بر روی کاهش میالژی نداشت. استنتاج: بر اساس نتایج این مطالعه افزودن کتامین به پروپوفول برای القای بیهوشی در بیماران با افسردگی ماژور که تحت درمان با ECT قرار می گیرند، تاثیری بر روی طول مدت تشنج و میالژی بعد از ECT ندارد.

Keywords:

Electroconvulsive therapy , myalgia , ketamine , درمان با تشنج الکتریکی , میالژی , کتامین