مطالعه مورد- شاهدی کارکردهای اجرایی بیماران دوقطبی یک در مرحله بهبود

سابقه و هدف: کارکردهای اجرایی شامل مجموعهای از مهارتهای شناختیاند که مسئول طراحی، شروع و توالی رفتار پیچیده معطوف به هدف و نظارت بر آن هستند. اگرچه اختلال در این کارکردها در فاز حاد اختلال دوقطبی بدیهی است اما منابع موجود، اختلال آنها را به عنوان یک اشکال زمینهای اساسی در این بیماران مطرح نمودهاند. هدف پژوهش حاضر مقایسه کارکردهای اجرایی و احتمال آسیب به لوب پیشانیبین بیماران دوقطبی یک در مرحله بهبود، با افراد فاقد این اختلال بود. مواد و روش ها: در این پژوهش (علمی- مقایسه ای) مورد- شاهدی، جامعه آماری شامل تمام بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی نوع یک مراجعه کننده به درمانگاه ویژه بیمارستان ابن سینا ی شهر مشهد از تیر تا آبان ماه ۱۳۹۰ می باشد که به روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰ بیمار بر اساس معیار های ویراست چهارم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی به تشخیص روان پزشک انتخاب شدند. گروه شاهد، ۳۰ نفر از افراد بدون هیچ گونه سابقه ی روانپزشکی بودند. برای دوگروه، آزمونهای افسردگی هامیلتون، درجه بندی مقیاس مانیای یونگ و دسته بندی کارت های ویسکانسین اجرا شد. داده ها بانرم افزار SPSS،آزمون های آماری تی مستقل و یو من ویتنی تحلیل گردیدند. یافته ها: نمرات گروه شاهد نسبت به مورد در تمامی شاخص های آزمون ویسکانسین (خطای کل، خطای در جا ماندگی و تعداد طبقات) به طور معنی دار بالاتر بود(۰۵/۰p<). استنتاج: کارکردهای اجرایی بیماران دوقطبی در مقایسه با گروه فاقد اختلال حتی در فاز بهبود با گروه شاهد تفاوت معنی دار دارد. با توجه به مناسب بودن تست ویسکانسین جهت ارزیابی کارکردهای لوب پیشانی و نتایج گروه مورد نسبت به شاهد، احتمال آسیب در بیماران مذکور وجود دارد.

Keywords:

Bipolar disorder , executive functions , recovery phase , اختلال دوقطبی , مرحله بهبود , کارکردهای اجرایی