بررسی تظاهرات بالینی سیاه سرفه در کودکان بستری شده در بیمارستان بوعلی سینا ساری در سال های ۱۳۹۱-۱۳۸۷

سابقه و هدف: بیماری سیاه سرفه از دلایل مسری سرفه های طول کشیده می باشد که برای پیش گیری از ابتلای آن واکسیناسیون همگانی کودکان با واکسن حاوی سلول در کشور ما صورت می گیرد. اما علی رغم واکسیناسیون، هنوز این بیماری درکودکان نه تنها دیده می شود بلکه شیوع آن در حال افزایش نیز می باشد. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی این بیماری در اطفال با سرفه های طول کشیده و مقایسه علایم بیماری در کودکان قبل و بعد از سن شروع واکسیناسیون انجام شده است. مواد و روش ها: با طراحی یک مطالعه توصیفی-تحلیلی، کودکانی که بیش از دو هفته سرفه داشته و بیماری ای که توجیه کننده سرفه آن ها با شدند داشتند و تشخیص بالینی سیاه سرفه برای آن ها مطرح شد وارد مطالعه شدند. اطلاعات پرونده بیماران توسط پرسشنامه ای که برای این کار طراحی شده بود استخراج شده، سپس با مراجعه به معاونت بهداشتی دانشگاه نتایج کشت آن ها نیز جمع آوری گشت. در انتها نتایج توسط نرم افزار SPSS۱۷ و با شاخص های مرکزی و پراکندگی و مجذور کای مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: تعداد ۱۵۶ بیمار ]۶۷ (۹/۴۲ درصد) پسر و ۸۹ ( ۱/۵۷ درصد) دختر[ با میانگین سنی ۹/۱±۸۶/۱۵ ماه وارد مطالعه شدند که همگی سابقه سرفه های بیش از دو هفته داشتند اما فقط ۱۳۷ مورد (۸/۸۷ درصد) سرفه قطاری را با میانگین ۹/۶ روز نیز ذکر می کردند. ۷ مورد (۴/۴ درصد) از نظر ابتلاء به سیاه سرفه کشت مثبت داشتند که ۴ مورد از آن ها سن کم تر و ۳ مورد سن بیش تر از دو ماه داشتند. اختلاف آماری معنی داری بین فراوانی بیماری و علایم بالینی آن در دو گروه قبل و بعد از دو ماه وجود نداشت. استنتاج: توصیه می شود جهت ایمن سازی کودکان قبل از سن واکسیناسیون، ایمن سازی مادران و جهت ایمن سازی کودکان در سن واکسیناسیون از واکسن های با توانایی بالا و عوارض کم تر بدون سلول در جهت القای ایمنی استفاده گردد.

Keywords:

Pediatric , pertussis , clinical manifestations , vaccination , اطفال , سیاه سرفه , علایم بالینی , واکسیناسیون