بررسی وضعیت رضایت از کیفیت زندگی در دانشجویان پزشکی و منابع طبیعی

سابقه و هدف: کیفیت زندگی به درک هر فرد از موقعیت خود در زندگی گفته می شود که با توجه به زمینه فرهنگی و سیستم ارزشی که در آن زندگی می کند، تعیین می شود. هدف ما تعیین میزان رضایت مندی از کیفیت زندگی در دانشجویان دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران و دانشجویان منابع طبیعی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری و بررسی تاثیر عوامل مختلف بر آن بود. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی، بر روی ۸۵۳ دانشجو که ۳۵۶ نفر آن ها دانشجوی پزشکی و ۴۹۷ نفر آن ها دانشجوی منابع طبیعی بودند، انجام شد. پرسشنامه های بهره مندی و خوشنودی از کیفیت زندگی و جمعیت شناختی در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفت. یافته های پرسشنامه ها با روش های آماری test-t و ANOVA، مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میزان خوشنودی و بهره مندی از کیفیت زندگی در دانشجویان پزشکی به طور معنی داری کمتر از دانشجویان منابع طبیعی بود(۰۰۲/۰ p=). میزان خوشنودی در دانشجویان دارای وضعیت اقتصادی بهتر (۰۳/۰ p=)، ساکن در منزل والدین (۰۰۹/۰ p=)، دانشجویان سال اول پزشکی (۰۱۹/۰ p=) و سال اول منابع طبیعی (۰۰۰/۰ =p) و دانشجویان جوان تر (۰۰۱/۰ p=) بیشتر بود. استنتاج: کاهش میزان خوشنودی و بهره مندی از کیفیت زندگی در طول دوران تحصیل، هشداری به مسئولین امور آموزشی و رفاهی دانشجویان می باشند. عدم رضایت دانشجویان از وضعیت زندگی ممکن است سبب کاهش کیفیت کاری آنان شود و در مورد دانشجویان پزشکی، آن ها را از نظر سلامت جسمی و روانی به الگوهای ضعیفی برای بیماران خود تبدیل می کند.

Keywords:

Quality of life , enjoyment , satisfaction , medical students , natural resources students , خوشنودی , بهره مندی , کیفیت زندگی , دانشجویان پزشکی , دانشجویان منابع طبیعی