اثر داروی گیاهی آنژی پارس بر تعداد اسپرم و نسبت وزن بیضه به وزن بدن در موش های صحرایی مبتلا به دیابت

سابقه و هدف: داروی آنژی پارس با خاصیت رگ سازی در بهبود زخم های پای دیابتیک استفاده می شود. این فرضیه مطرح می شود که شاید این دارو بتواند از طریق بهبود خونرسانی باعث کاهش اثرات سوء دیابت بر روی عملکرد بیضه گردد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثرات داروی آنژی پارس بر روی تعداد و مورفولوژی اسپرم های موش های صحرایی دیابتیک مزمن انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه روی ۶۰ سر موش صحرایی نر با وزن تقریبی ۲۰۰ تا ۲۵۰ گرم انجام شد. موش ها به شکل تصادفی به ۵ گروه (۴ گروه تجربی و یک گروه کنترل) تقسیم شدند. گروه های تجربی با تزریق زیر جلدی یک دوز استرپتوزوتوسین (۶۰mg/kg) دیابتی شده و به مدت ۵۶ روز نگهداری شدند. سپس به مدت ۱۴ روز حیوانات در گروه کنترل و در گروه اول تجربی (نرمال سالین) و در سه گروه تجربی دیگر بترتیب آنژی پارس، انسولین و آنژی پارس- انسولین دریافت نمودند. ۲۴ ساعت بعد از آخرین تزریق حیوانات بیهوش و اسپرم ها از ناحیه دم اپیدیدیم جمع آوری و تعداد و مورفولوژی آن ها ارزیابی شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS وآزمون ANOVA مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: تعداد اسپرم ها در گروه های تجربی دریافت کننده آنژی پارس، انسولین و آنژی پارس- انسولین در مقایسه با گروه دیابتیک بدون درمان افزایش معنی داری نشان دادند. تعداد اسپرم ها در گروه دیابتیک درمان شده با آنژی پارس- انسولین در مقایسه با سایر گروه های دیابتیک بیشترین افزایش را داشت و به گروه کنترل نزدیک شده بود. اگرچه اسپرم های غیر نرمال در گروه دیابتیک درمان شده با آنژی پارس- انسولین نسبت به سایر گروه های دیابتیک کمتر دیده می شد، اما اختلاف معنی داری در این خصوص دیده نشد و بین گروه های دیابتیک اختلاف معنی داری از نظر مورفولوژی اسپرم ها وجود نداشت.استنتاج: نتایج نشان می دهد که داروی آنژی پارس بخصوص زمانی که به همراه انسولین استفاده می شود دارای اثرات مثبتی بر تعداد اسپرم ها بخصوص تعداد آن ها در حیوانات دیابتیک می باشد.

اثر داروی گیاهی آنژی پارس بر تعداد اسپرم و نسبت وزن بیضه به وزن بدن در موش های صحرایی مبتلا به دیابت Keywords:

Diabetes , Ângi Pars , sperm number , morphology of sperm , دیابت , آنژی پارس , تعداد اسپرم , مورفولوژی اسپرم