بررسی جذب فنل از محلول های آبی توسط گیاه آزولای خشک شده

سابقه و هدف: فنل یکی از ترکیبات آلی موجود در فاضلاب های صنعتی است که خاصیت سرطان زایی آن به اثبات رسیده است. بنابراین قبل از تخلیه آن به محیط زیست باید مورد تصفیه قرار گیرد. هدف از این تحقیق استفاده از گیاه آزولای خشک شده برای جذب فنل از محلول های آبی می باشد. مواد و روش ها: ابتدا گیاه آزولا جمع آوری و با آب مقطر سه بار شستشو داده شد. سپس در دمای۱۰۵ درجه سانتی گراد در فور به مدت ۲۴ ساعت خشک گردید و با الک ۱۸ تا ۳۰ اینچ دانه بندی شد. تغییرات pH، دوز جاذب، زمان تماس و غلظت فنل مورد بررسی قرار گرفت و غلظت باقی مانده با استفاده از اسپکتروفتومتر در طول موج ۵۰۰ نانومتر آنالیز شد. سپس داده های جذب توسط ایزوترم های جذب فروندلیخ و لانگمیر شرح داده شدند. یافته ها: با افزایش زمان تماس و دوز جاذب، میزان جذب افزایش می یابد ولی بعد از ۱۵۰دقیقه و میزان جاذب ۱ گرم، میزان جذب تقریبا ثابت می ماند. همچنین با افزایش pH و غلظت اولیه فنل میزان جذب کاهش می یابد. بهترین pH برای جذب فنل ۳ می باشد و داده های جذب از ایزوترم فروندلیخ با ((R۲=.۹۹۷ بیشتر از ایزوترم تکمین و لانگمیر پیروی می کنند. استنتاج: به طور کلی، این جاذب به صورت موفقیت آمیزی برای تصفیه فاضلاب های صنعتی و محلول های آبی می تواند به کار رود. .

Keywords:

Azolla , Phenol , Adsorption , گیاه آزول , فنل , جذب سطحی