بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی و اختلالات رفتاری دانش آموزان

امروزه بحث کودکان نافرمان مقابله ای یکی از مباحث مهم در مسائل مهم در مسائل رفتاری کودکان است زیرا اگر این اختلال در کودکی درمان نشود، ممکن است باعث ایجاد اختلال سلوک در بزرگسالی شود (کاپلان و سادوک، ۱۳۷۹؛ ترجمه پور افکاری). کودکان نافرمان بعلت رفتارهایی که دارند ممکن است در مدرسه در معرض طرد همکلاسی ها و معلم قرار بگیرند و این امر علاوه بر اینکه بهداشت روان کودک را دچار آسیب می کند، مشکلات تحصیلی معدودی نیز برای کودک ایجاد می کند.کودکان نافرمان دائما به لجبازی با دیگران، مخصوصا افراد صاحب قدرت می پردازند؛ با دیگران جر و بحث می کنند و خیلی سریع از کوره در می روند (محمدی و همکاران، ۱۳۸۹).اختلال سلوک نیز عبارت از یک الگوی رفتاری با دوام است که در آن حقوق اساسی دیگران و هنجارهای اجتماعی متناسب با سن از سوی کودک و نوجوان نادیده گرفته می شود. این اختلال غالبا با رفتارها و ویژگیهای زیر همراه است: فعالیت جنسی زودرس، باده نوشی،کشیدن سیگار و مواد، بی پروایی و اعمال خطرناک، عزت نفس پایین، در حالیکه ممکن است یک تصویر قدرتمند از خود نشان دهند. انعطاف پذیری اندک در برابر ناکامی، تحریک پذیری و خلق انفجاری از ویژگیهایی است که با فراوانی بیشتری در این اختلال دیده می شود. از دید این کودکان و نوجوانان افراد مقتدر از جمله پدر و مادر و آموزگاران اغلب به عنوان افراد مداخله گر و تنبیه کننده جلوه گر می شوند (احمدی، ۱۳۷۹).یکی از مهمترین عوامل موثر بر رفتار فرد، خانواده است. محیط خانواده اولین و با دوام ترین عاملی است که بر رشد شخصیت افراد اثرگذار است. موقعیت اجتماعی خانواده، نحوه روابط اعضا با یکدیگر، وضع اقتصادی، افکار و عقاید، آداب و رسوم، ایده آنها و آرزوهای والدین و شخصیت و شیوه های تربیتی آنها در طرز رفتار کودکان نفوذ فراوان دارد. ماهیت و محیط خانوادگی که شامل؛ روابط والدین نسبت به یکدیگر و با کودکان است، می تواند در ایجاد اعتماد و استقلال در کودک و نوجوان تسهیل کننده یا بازدارنده باشد (کوپ ، ۲۰۰۷).بنابراین یکی از جنبه های اساسی تاثیر خانواده، روابط والدین و کودک است. چنانچه گفته شد والدین اولین کسانی هستند که محیط اجتماعی کودک را تشکیل می دهند و رفتار و تعاملات آنها جزء اصلی و بحرانی شکل گیری رفتار کودک است و اگر مشکلات و تعاملات منفی والدین کاهش یابد، مشکلات رفتاری و در نتیجه مشکلات اجتماعی کودک کاهش خواهد یافت(اسفیدر،۲۰۰۱؛ به نقل از هامرسن وهمکاران،۲۰۰۶).از میان انواع متعدد روابط انسانی موثر در رشد و تکامل کودک، شخصیت مادر اهمیت اساسی دارد و چگونگی نگرشها و گرایش های مادر نسبت به امر بچه دار شدن، همسر و سایر اعضای خانواده، همچنین نسبت به زندگی اجتماعی، نقش خود بعنوان یک مادر، مهمتر از همه گرایش و نظر او نسبت به فرزند خود و درک نیازهای او به محبت خاص مادری و پذیرش و کنترل کودک بسیار اساسی است، زیرا مستقیما روی کودک اثر می گذارد و غالبا در طول حیات با او همراه است (شعاری نژاد، ۱۳۸۶).پدران نیز یک نقش حیاتی در بارداری و تولد کودک بازی می کنند. درگیریهای پدرانه یک اثر مثبت روی حالات هیجانی و روانی کودک، آمادگی تحصیلی، افزایش توانایی اجتماعی شدن وایجاد روابط خوب با دیگران دارند (بریف ، ۲۰۱۰).

Keywords:

اختلالات رفتاری , اختلال نافرمان مقابله ای , اختلال سلوک , شخصیت , تاثیر شخصیت بر رفتار