فرم و زیبایی در طراحی معماری و بررسی سازه های سبک از نظر طراحی سازه

سیر تکاملی دانش سازه ای با درک چگونگی رفتار سازه ها آغاز شده است و یک معمار با درک رفتار سازه ها می تواند کار طراحی خود را با تصمیم گیری درباره چگونگی نوع سازه در یک ساختمان خاص آغاز نماید و تصمیمات اولیه ای در مورد ابعاد دهانه ها و تناسبات اعضا به وسیله روش های تقریبی اتخاذ نماید.او از طریق این دانش برای درک روش هایی که با استفاده از محاسبات ریاضی چگونگی رفتار سازه را بیان می نمایند،آماده می گردد.تنها مطالعه نظریه های مربوط به پایداری سازه ای و دانستن روش های محاسباتی کافی نیست.باید جزئیات را به دقت درک کرد تا بتوان به طور کامل از طریق یک روش طبیعی و حسی به تمامی مسائل مربوط به فرم و زیبایی سازه نیز آشنا شد.کمتر موضوعی در معماری است که کاملا بدیع و بی سابقه باشد لذا به این جهت که معماران مختلف در پاسخگویی به یک سوژه مشابه پاسخ های متفاوتی داده اند و راهکارهای آن ها در حل مسائل و باز کردن گره های موضوع های مشابه، به طراح جدید اجازه می دهد، تا آزادانه تر به مشکلات بعدی بپردازد.آنچه مطالعه یک اثر اجراشده را الزامی تر می نماید، شرایط حقیقی است که آن اثر فراهم می کند. حضور انسان در فضای معماری و بررسی تعامل های وی با فرم و فضای معماری، وسیله ای مناسبی جهت آسیب شناسی احتمالی در پروژه است.فرم و زیبایی،طراحی معماری، رفتار سازه و انواع سازه های سبک هرکدام از آن ها در جایگاه خود قابل بحث ایده پرداز و ایده ساز هستند که این مقاله به بررسی آنها پرداخته است.

Keywords:

طراحی معماری , سازه های سبک , طراحی سازه , فرم و زیبایی , فرم در معماری