رابطه تاب آوری تحصیلی با رفتارهای پرخطر در دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهرستان اهر

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه تاب آوری تحصیلی با رفتارهای پرخطر دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان مشغول به تحصیل مدارس متوسطه دوم شهر اهر در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بود که بر اساس جدول کرجسی و مورگان ۳۳۰ نفر از آن ها با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس تاب آوری تحصیلی ساموئلز (۲۰۰۴) و مقیاس رفتارهای پرخطر زاده محمدی و همکاران (۱۳۹۰) استفاده گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس ۲۶ و آزمون آماری همبستگی پیرسون مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین تاب آوری تحصیلی با تمامی مولفه های رفتارهای پرخطر رابطه منفی معنادار وجود داشت (۰۱/۰P<). بر اساس یافته ها و با توجه به اینکه تاب آوری یک ویژگی اکتسابی است و باعث کاهش فشارهای روانی در افراد می شود، به مسئولین مدارس، به خصوص مشاوران محترم توصیه می شود تا تاب آوری را با شیوه های آموزشی مناسب به دانش آموزان خود آموزش دهند.

Keywords:

تاب آوری تحصیلی , پرخطر رفتارهای , دانش آموزان