تهیه شتاب دهنده تاخیری برای پخت گرمایی رزین اپوکسی و بررسی اثر آن بر خواص مکانیکی کامپوزیت های اپوکسی-الیاف کربن

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 48

This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJPST-36-2_002

تاریخ نمایه سازی: 3 آبان 1402

Abstract:

فرضیه: در این پژوهش، با سه نوع رزین اپوکسی بر پایه دی گلیسیدیل اتر بیس فنول A، فتالیک انیدرید و شتاب دهنده آلکانول آمین، چند محصول افزایشی به عنوان شتاب دهنده تاخیری پخت سامانه های تک جزئی اپوکسی-دایسی تهیه شد. این محصولات افزایشی با شتاب دهنده آزمایشگاهی و صنعتی و نیز با سه نوع رزین اپوکسی Epikote ۸۲۸ ،Epiran ۰۶ و ML ۵۰۴ تهیه شدند. محصولات افزایشی تهیه شده با Epikote ۸۲۸ و شتاب دهنده آزمایشگاهی قبلا بررسی شده به عنوان مرجع درنظر گرفته شدند. به نظر می رسد، بتوان با شتاب دهنده صنعتی و تغییر نوع رزین اپوکسی، شتاب دهنده تاخیری جدید، کارآمد و در دسترسی تهیه کرد.  روش ها: چهار نوع محصول افزایشی مختلف تهیه شد. چهار فرمول بندی مختلف اپوکسی-دایسی با چهار نوع محصول افزایشی بر پایه شتاب دهنده صنعتی و یک فرمول بندی دارای شتاب دهنده صنعتی نیز به عنوان مرجع مقایسه، تهیه شد. برای ارزیابی محصولات افزایشی تهیه شده و اثر آن در فرمول بندی از آزمون های دمای ذوب، تغییرات گران روی با زمان، زمان ژل شدن، گرماسنجی پویشی تفاضلی و نیز از آزمون های برشی لبه ای، کشش عرضی و میکروسکوپ الکترونی پویشی برای بررسی اثر آن بر خواص مکانیکی کامپوزیت نهایی استفاده شد و تمام موارد با نمونه مرجع مقایسه شد. یافته ها: دمای ذوب تمام محصولات افزایشی تهیه شده بیش از دمای محیط بود، بنابراین در دمای معمولی جامد بودند. نتایج آزمون ها نشان داد، محصول افزایشی دارای شتاب دهنده صنعتی در فرمول بندی اپوکسی-دایسی، زمان ژل در دمای زیاد را کوتاه تر، تغییرات گران روی در دمای محیط و عمر کاربری را بیشتر کرده اما دمای پخت را تغییر محسوسی نمی دهد. کامپوزیت ساخته شده با محصول افزایشی دارای رزین ML ۵۰۴، خواص مکانیکی کمتری داشت. در مجموع محصول افزایشی ساخته شده با رزین های Epiran ۰۶ یا Epikote ۸۲۸ به همراه شتاب دهنده صنعتی، شتاب دهنده تاخیری جدید و کارآمدی بوده و برای تهیه سامانه های تک جزئی اپوکسی-دایسی مناسب است.

Authors

بتول واشقانی فراهانی

تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، کد پستی ۱۴۷۷۸۹۳۸۵۵

محمدحسین بهشتی

تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده فرایند پلیمرها، گروه کامپوزیت، صندوق پستی ۱۱۲-۱۴۹۷۵

سعید بازگیر

تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، کد پستی ۱۴۷۷۸۹۳۸۵۵