ارایه مدل برنامه ریزی آرمانی جهت تخصیص منابع در بخش آموزشی، دانشگاهی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی

Publish Year: 1385
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 59

This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JMUMS-17-57_010

تاریخ نمایه سازی: 3 آبان 1402

Abstract:

سابقه و هدف: هدف اساسی برنامه ریزی، تقلیل میزان قبول خطر نسبت به اتفاقات احتمالی و اتخاذ تدابیری جهت هماهنگی برای دستیابی به موفقیت های سازمانی است. به علت محدودیت منابع و نا محدود بودن نیازهای جامعه، مساله تخصیص بهینه منابع مطرح می شود. تخصیص بهینه منابع مهم ترین ابزار اجرای استراتژی و برنامه ای بلند مدت هر سازمان است و سیاست ها و هدف های برنامه هر سازمان در تخصیص بهینه منابع به فعالیت ها انعکاس می یابد. با توجه به اینکه تخصیص منابع در حال حاضر به روش سنتی و مبتنی بر تجربیات و استدلال ذهنی نیروی انسانی می باشد و استفاده از آن سبب ایجاد نارضایتی است و قابلیت تعمیم پذیری و انطباق دلیل ریاضی ندارد. لذا هدف از پژوهش استفاده از تئوری ریاضی جهت نزدیک کردن کمیت و کیفیت استدلال انسانی به استدلال ریاضی می باشد.مواد و روش ها: روش پژوهش توصیفی- مقطعی کاربردی است. مدل پژوهش حاضر برای تخصیص منابع شامل تنظیم تابع هدف با در نظر گرفتن محدودیت های آرمانی بود. تابع هدف آرمانی از نوع مربعی براساس کمینه سازی توان دوم انحراف از آرمان ها تنظیم شد و برای گردآوری داده های مربوط به تابع هدف از پرسشنامه ماتریس تصمیم گیری و داده های مربوط به آرمانها از اسناد و مدارک سال۸۴ استفاده شد که با استفاده از نرم افزار Expert- choice و MATLAB تجزیه و تحلیل داده ها صورت گرفت.یافته ها: پس از حل مدل ، با مقایسه نتایج بهینه بدست آمده از مدل هریک از آرمانهای در نظر گرفته شده در پایان سال ۸۴ با تغییراتی تحقق یافته است. در مدل هیشین با استفاده از روش (Quadratic Programming ) هریک از متغیرهای کلی تعداد دانشجویان و تعداد اعضای هیات علمی در مقایسه با آرمان به ترتیب (۱۲۰ هزار در مقایسه با ۱۱۶۶۹۰ و ۱۲هزار نفر در مقایسه با ۹۸۵۵ نفر) تحقق یافته است.استنتاج: استفاده از برنامه ریزی آرمانی به بهینه سازی تخصیص منابع منجر شد. آرمان های برنامه با توجه به منابع تخصیص داده شده در مقایسه با بهینه دارای مغایرتهایی است. نتایج به دست آمده بیانگر آنست که به دلیل عدم استفاده از مدل های کار آمد ریاضی در پیش بینی و هدف گذاری، تخصیص منابع به طور بهینه انجام نمی شود.

Keywords: