بررسی فراوانی آکنه و لگاریس در مدارس شهر ساری، سال ۸۳-۱۳۸۲

سابقه و هدف : آکنه ولگاریس یک اختلال پوستی بسیار شایع به صورت التهاب مزمن غدد پیلوسباسه نواحی پوست صورت، قفسه سینه و پشت می باشد که تقریبا همه افراد را برای یک بار در زندگی مبتلا می سازد. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی آکنه ولگاریس در مدارس راهنمایی و دبیرستان شهر ساری در سال تحصیلی۸۳-۱۳۸۲می باشد.مواد و روش ها : این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی می باشد که بر روی ۴۰۰ دانش آموز راهنمایی و دبیرستان صورت گرفت. نمونه ها به روش خوشه ای طبقه بندی بر اساس جنس تعیین و سپس بر اساس نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. کلیه افراد مورد مطالعه بر اساس شاخص های معتبر بالینی و تشخیصی تنظیم شده توسط یک متخصص بیماری های پوست از نظر ابتلا به آکنه ولگاریس مورد معاینه دقیق قرار گرفتند. داده ها با پرسشنامه حاوی متغیرهای دموگرافیک، اپیدمیولوژیک و بالینی جمع آوری و ثبت گردید.یافته ها : ۴۰۰ نمونه با میانگین سنی ۱۵ ± ۱.۵۱ سال و محدوده سنی ۱۸-۱۲ سال در این مطالعه شرکت نمودند. (۴۰.۷۵ درصد) ۱۶۳ نفر مبتلا به بیماری آکنه ولگاریس بودند که (۳۰.۶ درصد) ۵۰ نفر مذکر و (۶۹.۴ درصد) ۱۱۳ نفر مونث بودند، هم چنین (۹۲.۰۲ درصد) ۱۵۰ نفر از آنها دارای بیماری خفیف و (۷.۹۸ درصد) ۱۳ نفر دارای بیماری متوسط بودند. بیش ترین میزان شیوع در سن ۱۶ سالگی ((۶۲.۶۵ درصد)۵۲ نفر) و کم ترین میزان آن در سن ۱۲ سالگی (۲(۷.۴) نفر) بود.استنتاج : باتوجه به فراوانی بالای این بیماری در سنین بلوغ به ویژه در میان جنس مونث، تدوین مطالعات اپیدمیولوژیک مستمر در این زمینه می تواند مبنایی برای مطالعات مداخله ای بهداشتی درمانی، علی الخصوص بهداشت روانی در زمینه مشکلات روحی ایجاد شده به تبع این بیماری و ارتقا سطح سلامتی جامعه باشد.

بررسی فراوانی آکنه و لگاریس در مدارس شهر ساری، سال ۸۳-۱۳۸۲ Keywords:

آکنه ولگاریس , فراوانی , دانش آموزان , ساری , ایران