تاثیر کافئین بر فشار خون و شاخص التهابی پیشگویی قلبی عروقی مردان متعاقب فعالیت وامانده ساز

مقدمه و هدف: خطر بیمار ی های عروق کرونر قلب با افزایش فشار خون در افراد مبتلا به فشار خون و دارای فشار خون طبیعی، افزایش می یابد. پروتئین واکنش گر-سی، یک نشانگر التهابی دستگاه ایمنی و پروتئین فاز حاد است. هدف از این مطالعه بررسی مصرف کافئین بر فاکتور پیشگویی قلبی عروقی و فشار خون مردان، متعاقب فعالیت وامانده ساز است.   مواد و روش ها: هشت مرد فعال (نمایه توده بدن ۲۲/۱±۵۵/۲۱ کیلوگرم/متر مربع، قد ۱۲/۹±۱۷۴ سانتی متر، وزن ۶۵/۵±۳۵/۶۱ کیلوگرم و چربی۴۱/۲±۱۹/۱۹ درصد) از بین ۲۴ نفر که اعلام آمادگی کردند، تصادفی انتخاب شدند. یک ساعت پس از مصرف کافئین (mg/kg۵) و دارونما، در دو جلسه مجزا با پنج روز فاصله برای هر آزمودنی، آزمون بروس اجرا شد. شاخص فاکتور التهابی و فشار خون قبل از مصرف کافئین یا دارونما، یک ساعت بعدازمصرف، بلافاصله و دو ساعت اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون تی وابسته، تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر در سطح معناداری (P < /span>≤۰/۰۵) تحلیل شدند.   نتایج: یافته ها نشان داد که فشار خون سیستولی و دیاستولی با مصرف کافئین در حالت استراحت افزایش یافت؛ اما در پایان فعالیت، بین کافئین و دارونما تفاوت معنی دار نبود؛ ولی اختلاف معنی داری در پروتئین واکنش گر-سی مشاهده شد.   نتیجه گیری: مصرف کافئین در افراد قبل از ورزش موجب افزایش فشار خون به بالاتر از حد طبیعی می شود.

Keywords:

فشارخون , کافئین , وامانده ساز , قلب و عرق , التهاب