طراحی الگوی توسعه ی آموزش عالی ایران در افق چشم انداز ۲۰ ساله ی کشور با تمرکز بر نگرش امنیتی- سیاسی

کارآمدسازی و بهبود مستمر نظام آموزش عالی یکی از مهم ترین عوامل موثر بر توسعه ی جامعه می باشد. اهمیت نظام آموزش عالی در هدایت و سازماندهی منابع آموزشی، پژوهشی و فناوری به گونه ای که ارتباط این سه حوزه تقویت شده و عملکرد  آنها منتج به دستیابی کشور به چشم انداز ایده آل و مورد انتظار شود، برجسته می شود. دستیابی به حداکثر کارایی و اثربخشی نظام آموزش عالی در راستای توسعه ی کشور نیازمند الگویی است که توسعه ی آموزشی عالی را در تمامی جهات  تامین نماید. پژوهش حاضر با هدف تدوین الگوی توسعه در حوزه ی آموزش عالی کشور با تاکید بر دو بعد امنیتی و سیاسی  جهت دهی شده است که از این رهگذر در سه حوزه ی آموزش، پژوهش و فناوری که سه کارکرد اصلی نظام فوق می باشند، به شناسایی الگو و جهت گیری مطلوب اقدام شده شده و سپس با بررسی نحوه، میزان و اولویت اثرگذاری و مشارکت هریک از این عوامل در ساختار توسعه ی آموزش عالی، به بسط و تبیین الگوی مذکور و اجزای آن پرداخته و در نهایت الگوی کلان وضع مطلوب در این مسیر، تدوین شده است. لازم به ذکر است که از بین عوامل ده گانه ی اصلی شناسایی شده برای توسعه ی آموزش عالی، تمرکز این مقاله بر روی دو عامل سیاسی و امنیتی است. این تحقیق، یک پژوهش بنیادی بوده و مبتنی بر بررسی اسناد بالادستی، منابع و مراجع موجود بوده و برای جمع آوری داده از نظرات خبرگان و متخصصان حوزه ی آموزش عالی استفاده شده است. در نهایت نیز مبتنی بر نتایج تحقیق، الگوی مطلوب توسعه ی نظام آموزش عالی در دو بعد امنیتی و سیاسی احصا و ارائه شده است.

Keywords:

توسعه ی نظام آموزش عالی , الگوی توسعه , چشم انداز ۱۴۰۴ , امنیت , سیاست