سبک فرماندهی در فرهنگ علوی

فرماندهان در مواجهه با عرصه های سخت و نرم از چه سبک فرماندهی تبعیت می کنند؟ آیا می توان سبک و الگوی خاصی ارائه داد؟ در فرهنگ علوی سبک فرماندهی از چه عواملی تبعیت می کند و امیرالمومنین علی علیه السلام در برخورد با عرصه های سخت و نرم از چه الگویی تبعیت می کرد؟ فرماندهی رفتاری است که از ناحیه ی فرماندهان برای بسیج و راهبری نیروها و یگان ها به کار برده می شود تا در تقابل با دشمنان به پیروزی دست یابند. با توجه به اثرگذاری مولفه ی فکری و ارزشی در تعیین سبک و سیاق رفتارها می توان گفت تفاوت عمده ی سبک های فرماندهان به این دو بخش برمی گردد. امیرالمومنین (ع) با تبعیت از بصیرت و ارزش های برخاسته از قرآن و سنت رسول خدا (ص) در فرماندهی عرصه های سخت و نرم از سبکی تبعیت می کردند که تفاوت ماهوی با سایر سبک ها دارد از جمله ی آنها میتوان به موارد زیر اشاره داشت: خدا محوری، تکلیف گرایی، هدایت انسان ها، نگاه دو ساحتی به انسان، توجه توامان به اهداف مادی و معنوی، تعقل ارزشی و ابزاری در تصمیم گیری، پاداش دهی بر پایه تلاش و عملکرد و تحلیل شناختی و فکری رفتارها.

Keywords:

فرهنگ علوی , فرمانده , فرماندهی , سبک فرماندهی