بررسی نقش جامعه پذیری مبتنی بر آموزش در آمادگی برای ازدواج

یکی از عوامل مهم رضایت زناشویی، آمادگی ازدواج است و نقش جامعه پذیری در ایجاد این آمادگی، مهم و قابل بررسی است. در این راستا هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر جامعه پذیری در زمینه ازدواج و زندگی زناشویی مبتنی بر آموزش توسط عوامل مختلف جامعه پذیری شامل پدر، مادر، مدرسه، تلویزیون، فضای مجازی و هم سالان بر آمادگی ازدواج است. پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بوده است. جامعه آماری شامل دختران و پسران مجرد ساکن شهر تهران بوده که از بین آنان تعداد ۳۸۴ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شده اند. داده ها با استفاده از پرسشنامه آمادگی ازدواج قلیلی رنانی (۱۳۹۱) و پرسشنامه محقق ساخته آموزش های ارائه شده در زمینه ازدواج و زندگی زناشویی توسط عوامل مختلف جامعه پذیری گردآوری شده و با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۵ تحلیل شده است. بر اساس یافته ها میانگین نمره جامعه پذیری مبتنی بر آموزش های عوامل مختلف جامعه پذیری متفاوت بوده و به ترتیب آموزش های مادر با میانگین نمره ۶۸.۵۹، پدر با ۵۹.۹۴، هم سالان با ۴۷.۲۵، فضای مجازی با ۴۶.۶۲، تلویزیون با ۳۱.۰۸ و مدرسه با ۲۸.۶۵ قرار گرفته است. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد فقط جامعه پذیری از طریق آموزش های مادر بر آمادگی ازدواج موثر است. بر این اساس برای بهره مندی بیشتر و بهتر از جایگاه ویژه مادر در فرایند جامعه پذیری فرزندان برای ازدواج و زندگی زناشویی، آگاهی بخشی و ارائه آموزش های لازم به مادران در این زمینه پیشنهاد می شود. هم چنین سیاست گذاری و برنامه ریزی برای بهره گیری از ظرفیت سایر عوامل جامعه پذیری، شامل پدر، مدرسه، تلویزیون و فضای مجازی، می تواند نقش موثری در ایجاد و افزایش آمادگی ازدواج ایفا نماید.

بررسی نقش جامعه پذیری مبتنی بر آموزش در آمادگی برای ازدواج Keywords:

آمادگی ازدواج , جامعه پذیری , خانواده , مادر