فرهنگ زبان آموز پیشرفته فارسی. سیدمصطفی عاصی، تهران: سمت، ۱۳۹۶، ۸۹۶ صفحه.

متیوز (۲۰۰۵: ۲۰۷) فرهنگ نگاری را شاخه ای از زبان شناسی می داند که به تدوین فرهنگ ها با کاربرد عملی و اهداف مشخص می پردازد. هارتمن (۱۹۹۶: ۲۲۵) فرهنگ نگاری را یکی از جوان ترین حوزه ها در «هنرهای زبان» یا «علوم زبان» می داند. وی (۱۹۹۶) به نقل از کاوی (۱۹۹۰) می گوید: «فرهنگ نگاری که می توان آن را «نظریه و کاربست» واژگان شناسی تعریف کرد به تدوین کاربرد، به خصوص کاربرد واژه ها درکتاب های مرجع و به ویژه در قالب فرهنگ هایی که به صورت الفبایی مرتب شده اند، می پردازد. با وجوداین، فرهنگ نگاری کاری فراتر از این است». از تعریف فوق دو جنبه عمده فرهنگ نگاری قابل تشخیص است: ۱) فرهنگ نگاری به عنوان یک عمل و کاربست که همان فرهنگ نویسی است، ۲) فرهنگ نگاری به عنوان نظریه که دربرگیرنده پژوهش در این زمینه است.دو گرایش در سال های اخیر فرهنگ نگاری را متحول کرده است: یکی فناوری اطلاعات و دیگری نقطه نظر کاربر. امروزه ارائه هیچ طرح فرهنگ نگاری بدون اندک تحقیقی از بازار و بازخورد نظر کاربران امکان پذیر نیست. فناوری اطلاعات بسیاری از «بیگاری های شاق» را از فرهنگ نگار گرفته است!فرهنگی که در این نوشتار به معرفی آن می پردازیم فرهنگ زبان آموز پیشرفته فارسی است. این فرهنگ ۸۹۶ صفحه بوده که ۳۱  صفحه آن شامل مقدمه است. کتاب در چاپ اول با جلد گالینگور و در ۵۰۰ نسخه چاپ شده  و به دو صورت کاغذی و الکترونیک در دسترس است (نسخه الکترونیک کتاب از طریق اپلیکیشن سمتا قابل دسترسی است).

Keywords:

فرهنگ نگاری , واژگان شناسی , فناوری اطلاعات , فرهنگ زبان آموز پیشرفته فارسی