حفاظت از منابع آب زیرزمینی: زنان به مثابه کنشگر (نیم نگاهی به گزارش سازمان ملل متحد)

حفاظت از منابع آب زیرزمینی نقش مهمی در توسعه اقتصادی و اجتماعی جوامع دارد. طی چند دهه گذشته به علت بهره برداری بیش از حد از منابع آب زیرزمینی، ذخائر این گنج پنهان با بحران مواجه شده است. به همین علت نگرش جامع تری نیاز است تا از مشارکت همه ذی نفعان در مدیریت منابع آب استفاده بشود. در این میان زنان نیز به واسطه نقش مهمشان در تولید و کشاورزی تاثیر بسزایی در حفاظت از منابع آب زیرزمینی ایفا می کنند و لازم است از ظرفیت آنان استفاده شود. این تحقیق به هدف بررسی نقش زنان به مثابه کنشگر در اسناد بالادستی ایران و به روش تحلیل محتوای کیفی با رویکرد تحلیل گفتمان انتقادی انجام شده است. با تحلیل محتوای کیفی گزارش سازمان ملل در خصوص نقش زنان در حفاظت از منابع آب زیرزمینی، اسناد بالادستی تحلیل شد و راهبردهای ایران در خصوص مدیریت منابع آب زیرزمینی و نقش زنان مورد مطالعه قرار گرفت. نوآوری پژوهش پیش رو در این است که برای اولین بار به نقش زنان در مدیریت منابع آب زیرزمینی در سیاستگذاری کشور پرداخته می شود. یافته های پژوهش نشان می دهد با وجود تاکید برنامه نویسان بر مشارکت مردم، اشاره خاصی به کنشگری گروداران مختلف در مدیریت بحران آب نشده است و داده هایی که دلالت بر اهمیت کنشگری زنان هستند به شدت اندک هستند و تدوین سیاست های دقیق را با دشواری مواجه می کنند.

Keywords:

ذخایر آب زیرزمینی , کنشگری زنان , اسناد بالادستی , گزارش سازمان ملل