ارزیابی شاخص سرطان زایی نیکل در اثر مصرف خوراکی سبزیجات کشت شده درتیمارهای مختلف لجن فاضلاب

این پژوهش با هدف ارزیابی شاخص خطر سرطانزایی نیکل در سبزیجات رشد یافته در خاک های تیمار شده با سطوح مختلف لجنفاضلاب در شرایط گلخانه ای انجام گرفت. آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهاشامل پنچ سطح لجن فاضلاب (صفر، ۵ / ۱ ، ۳ ، ۵ / ۴ و ۶ درصد) و هشت نوع سبزیجات برگی (اسفناج، تربچه، پیازچه، شاهی، ریحان،خرفه، گشنیز و مرزه) بود. نتایج نشان داد با افزایش سطح لجن فاضلاب، شاخص متوسط جذب روزانه نیکل (ADD) و شاخصسرطانزایی (CR) در هر دو گروه سنی کودکان و بزرگسالان افزایش یافت P≤۰.۰۰۰۱ به طوری که در تیمار ۶ درصد لجنفاضلاب نسبت به تیمار شاهد، برای کودکان و بزرگسالان به ترتیب ۴ / ۶۷ و ۹ / ۶۵ درصد افزایش در شاخص سرطانزایی محاسبه شد.برای هر دو گروه سنی، بیشترین و کمترین شاخصسرطانزایی نیکل به ترتیب در گیاه شاهی و خرفه مشاهده شد. به طورکلی، احتمالبروز بیماری های سرطانی برای هر دو گروه سنی وجود داشت و کودکان با میانگین شاخص سرطان زایی ۰/۰۸۸۶، بیش از سهبرابر بزرگسالان در معرض این خطر بودند.

Keywords:

شاخصهای سلامتی , فلزات سنگین , سبزیجات برگی , لجن فاضلاب