مدلسازی سیستم مدیریت پسماندهای شهری با تمرکز بر پتانسیلهای بهبود در شاخص های اقتصادی، زیست محیطی و نرخ تکنولوژی بازیافت با رویکرد پویاییشناسی سیستم

در این مقاله به مدلسازی سیستم مدیریت پسماندهای شهری با تمرکز بر پتانسیلهای بهبود در شاخصهای اقتصادی، زیستمحیطی و نرخ تکنولوژی بازیافت با رویکرد پویایی شناسی سیستم پرداخته شد. تحقیق حاضر با توجه به ماهیت مساله اصلیتحقیق، از نوع ترکیبی است، یعنی این تحقیق ماهیتا هم از مجموعه روشهای مناسب کیفی استفاده میکند و هم جعبه ابزارخود را از ابزارها و روشهای کمی محروم نمیسازد. جهت انجام تحقیق، ابتدا با بررسی و مطالعه سیستم مدیریت پسماند شهرتهران و گفتگو با مدیران و کارشناسان سازمان، متغیرهای موثر در مدل و فرایند مدیریت پسماند شهری شناسایی و مدل پویااولیه طراحی گردید. پس از طراحی مدل پویای مدیریت پسماند، از نظر ساختاری و رفتاری، اعتبار مدل ارزیابی گردید و پساز تایید اعتبار مدل، رفتار مدل برای سیستم موجود با استفاده از دادههای سالهای ۹۹۱۱ تا ۹۹۱۱ ، بررسی و عملکرد سیستممدیریت پسماند در شهر تهران ارزیابی گردید. پس از شبیهسازی و تعیین اعتبار مدل، سیاست یا سناریوهای مختلفی از جملهکاهش هزینه پایه فرهنگسازی و بهبود ارتباط با جامعه در راستای فرهنگسازی، استفاده از تکنولوژیهای انقلاب صنعتیچهارم جهت تفکیک در مبدا و بازیافت و احداث کارخانه هاضم بی هوازی مورد آزمون قرار گرفته و بهترین گزینه معرفیشده است. یافتههای این پژوهش نشان میدهد که اجرای هریک از طرحهای پیشنهادی میتواند در بهبود حداقل یکی ازعملکردهای مالی و زیست محیطی موثر واقع شود. اما میتوان گفت از منظر رفتار سود، سیاست " بهبود ارتباط با جامعه وفرهنگسازی با هزینههای کمتر" و از منظر رفتار انتشار کل، سیاست "احداث کارخانه هاضم بی هوازی" بهترین سیاستهامیباشد.

Keywords:

مدیریت پسماند , زبالههای شهری , مدلسازی پویا.