رابطه بین مزاج و ناهنجاری های عضلانی_اسکلتی ستون فقرات در متقاضیان دختر آزمون عملی رشته علوم ورزشی

وضعیت بدنی یکی از مهمترین فاکتورهای اثر گذار بر وضعیت ذهنی و فیزیکی فرد در طی زندگی می باشد. انتخاب افرادی که ناهنجاری های اسکلتی عضلانی کمتری دارند برای ورود به رشته تربیت بدنی همواره در کاهش هزینه ها و آموزش بهتر نقش موثری دارد. تفاوت های فردی یک از عواملی است که می تواند نقش موثری علل ایجاد یا تشدید ناهمجاری ها اسکلتی عضلانی داشته باشد که در طب ایرانی مزاج به عنوان اصل تفاوت های فردی قابل بررسی می باشد لذا هدف از انجام این تحقیق، رابطه ناهنجاری های اسکلتی_عضلانی در متقاضیان آزمون عملی علوم ورزشی دختر با مزاج های مختلف در دانشگاه بجنورد می باشد. جهت اجرای این تحقیق، ۳۲۰ خانم غیر ورزشکار با (میانگین± انحراف معیار سن: ۹/۱±۰۱/۲۰ سال، وزن: ۵/۲ ± ۵/۶۳ کیلوگرم، بدون سایقه ورزش حرفه ای به عنوان نمونه آماری در دسترس انتخاب شدند و به صورت داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت نمودند. مزاج و نوع ناهنجاری های بالا تنه ستون فقرات اندازه گیری شد و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون شاپیرو-ویک، ضریب همبستگی در فضای نرم افزار (SPSS ۲۳) استفاده شد. در تمام آزمون ها سطح معنادار ۰۵/۰p < در نظر گرفته شد. نتایج به دست آمده نشان داد میزان شیوع ناهنجاری های اسکلتی عضلانی کیفوز در نمونه ها با افزایش گرمای مزاجی کاهش و با عارضه اسکولیوز با افزایش گرما افزایش می یابد. همچنین شیوع عارضه کیفوز و لوردوز با افزایش خشکی مزاج، کاهش می باید و عارضه اسکولیوز با افزایش خشکی مزاج، افزایش می یابد. احتمالا افراد سرد و تر مزاج مستعد عارضه کیفوز و همچنین افراد دارای مزاج گرم و خشک، مستعد اسکولیوز باشند. مزاج را در ساختار بدنی افراد می توان موثر دانست و در جهت بهبود وضعیت فیزیکی، مزاج می تواند قابل چشم پوشی نباشد.

Keywords:

وضعیت جسمانی , اسکلتی-عضلانی , مزاج , ناهنجاری , طب ایرانی.