پیش بینی میزان استرس تحصیلی با استفاده از نگرش های ناکارآمد با میانجی گری ذهن آگاهی در دانش آموزان

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف پیش بینی میزان استرس تحصیلی با استفاده از نگرش های ناکارآمد با میانجی گری ذهن آگاهی در دانش آموزان مدارس متوسطه دوم شهرستان تنکابن انجام شد. روش کار: روش پژوهش توصیفی، از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانش آموزان مدارس متوسطه دوم شهرستان تنکابن در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود. تعداد ۳۶۱ نفر به عنوان نمونه آماری بر اساس جدول کرجسی مورگان با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استرس تحصیلی گادزلا (۱۹۹۱)، پرسشنامه نگرش های ناکارآمد وایزمن و بک (۱۹۷۸) و پرسشنامه پنج وجهی ذهن آگاهی بائر و همکاران (۲۰۰۶) بود. برای تحلیل داده های گردآوری شده از تحلیل مسیر و رگرسیون ساده و چندگانه استفاده شد.نتایج: نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که نگرش های ناکارآمد و ذهن آگاهی می توانند به ترتیب ۲۳ % و ۱۶% از تغییرات متغیر ملاک استرس تحصیلی را تبیین کند. همچنین نگرش های ناکارآمد می توانند ۱۹ % از تغییرات متغیر ملاک ذهن آگاهی را تبیین کند. همچنین نتایج نشان داد که نگرش های ناکارآمد بر استرس تحصیلی اثرمستقیم (۴۲/۰β=) و بر ذهن آگاهی اثرمعکوس (۳۷/۰β= -) دارد. نتیجه گیری: نگرش های نارکارآمد می تواند هم به صورت مستقیم و هم با میانجی ذهن آگاهی، میزان استرس تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی نماید.

Keywords:

استرس تحصیلی , نگرش های ناکارآمد , ذهن آگاهی