مدیریت الگوی کشت و منابع آب دشت همدان

در دهه های اخیر، برداشت بیش از حد و عدم مدیریت درست در کنار خشکسالی های مداوم، اهمیت مدیریت تامین آب را برجسته کردهاست. برداشت آب از منابع آب موجود برای استفاده در کشاورزی، به عنوان بزرگترین مصرف کننده آب شیرین در جهان، نیاز به تجدید نظردر برنامه ریزی و تخصیص اقتصادی توسط الگوی بهینه محصولات زراعی دارد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر سیاست افزایش قیمتآب و تغییر در منبع آب موجود بر الگوهای مطلوب محصول و سود خالص کشاورزی است. در مرحله اول، یک الگوی کشت بهینه با روشبرنامه ریزی ریاضی مثبت ایجاد شد و سپس افزایش قیمت آب و سیاست های کاهش تامین آب در سناریوهای مختلف برای دو گروه ازکشاورزان، با مساحت کمتر و بیشتر از ۱۰ هکتار تحت محصول در سال زراعی ۹۷ - ۱۳۹۸ ، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشانمیدهد که تغییرات در الگوی کشت در هر دو گروه تقریبا یکسان است. لوبیا و پیاز و یونجه در محدودیت شدید تامین آب یا افزایش قیمتآب از الگوی حذف خواهند شد. سطح زیر کشت ذرت افزایش می یابد و الگوی سیبزمینی کمترین تغییر را دارد. همچنین نتایج نشان دادکه سیاست افزایش قیمت آب تاثیر سریعتر و بیشتری در کاهش آب و از دست دادن سود در هر دو گروه دارد.

Keywords:

الگوهای کشت , برنامه ریزی ریاضی , PMP , تخلیه منابع , آب.