تاثیر ۸ هفته تمرین ایروبیک بر عملکرد شناختی کودکان دارای اختلال یادگیری

مقدمه: اختلال یادگیری از چالش برانگیزترین اختلالات در زمینه ی روان شناسی و آموزش و پرورش است. یکی از ویژگی های مهم کودکان دارای اختلال یادگیری، اختلال درکارکردهای حافظه است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات ایروبیک بر بهبود عملکرد شناختی دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی مبتلا به اختلال یادگیری بود.  روش کار: جامعه ی آماری این پژوهش، ۴۵ نفر از دانش آموزان دختر ۸ ساله مبتلا به اختلال یادگیری شهرستان سرایان در سال تحصیلی ۹۳-۱۳۹۲ بودند که۳۰ نفر به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و به تصادف در دو گروه ۱۵ نفری شاهد و آزمون قرار گرفتند. در ابتدا از طریق مصاحبه با کودک و والد، بررسی پیشینه و اجرای آزمون وکسلر اختلال یادگیری در این افراد تایید شد. به منظور ارزیابی عملکرد شناختی از آزمون وکسلر تجدید نظر شده ی کودکان استفاده شد. سپس گروه آزمون به مدت ۸ هفته برنامه ی تمرین درمانی ایروبیک را دریافت کردند. تحلیل آماری با استفاده از روش توصیفی، تحلیل واریانس و با کمک نرم افزارSPSS  نسخه ی ۱۸ انجام شد.  یافته ها: بنا بر نتایج این تحقیق، ۸ هفته تمرینات ایروبیک بر بهبود عملکرد شناختی کودکان دارای اختلال یادگیری در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد تاثیر معنی داری داشته است (۰۵/ ۰P<).  نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرینات ایروبیک می تواند به عنوان یک روش       غیر تهاجمی و غیر دارویی تاثیر مثبتی بر بهبود عملکرد شناختی کودکان دارای اختلال یادگیری داشته باشد.

Keywords:

اختلال یادگیری , تمرینات ایروبیک , شناخت , عملکرد