وضعیت روان شناختی کارکنان زندان های استان خراسان رضوی

مقدمه: تاثیر روان شناختی شرایط کاری بر سلامت کارکنان در طی دهه ی گذشته به اثبات رسیده است. این پژوهش با هدف تعیین وضعیت سلامت روان کارکنان زندان های استان خراسان رضوی و تعیین میزان شیوع این اختلالات در بین این کارکنان انجام شد. روش کار: در این پژوهش علی-مقایسه ای ۳۰۰ نفر از کارکنان زندان های مشهد، تربت حیدریه، نیشابور، قوچان و کاشمر در سال ۱۳۹۱ با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از فهرست تجدید نظر شده ی نشانگان اختلالات روانی (SCL-۹۰-R) و مقیاس افسردگی، اضطراب، استرس (DASS) استفاده شد. یافته ها: بر مبنای نمره ی شاخص شدت کلی (GSI) ۷۳/۴۳ درصد افراد، نمره ی بالاتر از ۷/۰ دارند و مبتلا به اختلال روانی هستند. بر اساس ملاک های طبقه بندی SCL-۹۰-R ۹/۳۶ درصد افراد مبتلا به شکایات جسمانی،۳/۴۰ درصد وسواس، ۳/۳۵ درصد حساسیت بین فردی، ۳/۳۵ درصد افسردگی، ۶/۳۴ درصد اضطراب، ۹/۳۴ درصد پرخاشگری، ۳/۲۰ درصد ترس، ۲/۵۰ درصد پارانویا و ۸/۲۵ درصد روان پریشی هستند. بین هیچ یک از متغیرهای جمعیت شناختی با سلامت روان کارکنان زندان، رابطه ی معنی دار وجود نداشت. تقریبا در تمامی ابعاد SCL-۹۰-R بین کارکنان زندان قوچان و کارکنان سایر زندان های استان، تفاوت معنی دار دیده شد (۰۵/۰P<). نتیجه گیری: میزان شیوع اختلال روانی کارکنان زندان های استان خراسان رضوی نسبت به آمار ارایه شده برای گروه های مختلف، در سطح متوسط و تقریبا به بالا قرار دارد که توجه بیشتر مسئولین را در این زمینه می طلبد.

Keywords:

اختلالات روانی , زندان ها , سلامت روان , کارکنان