افکار بازانجامی اندیشناکی و نشخوارفکری به عنوان سازوکارهایی برای مقابله با عدم تحمل بلاتکلیفی در اختلالات اضطراب منتشر و افسردگی عمده

مقدمه: عدم تحمل بلاتکلیفی را می توان به عنوان سوگیری شناختی موثر بر چگونگی ادراک، تفسیر و پاسخ فرد به موقعیت های نامطمئن، تعریف کرد که می تواند در ارتباط با نشانگان اندیشناکی، اضطراب، نشخوار فکری و افسردگی بررسی شود. هدف پژوهش حاضر مقایسه ی عدم تحمل بلاتکلیفی در سه گروه اختلال اضطراب منتشر، اختلال افسردگی عمده و افراد سالم و ارتباط آن با اندیشناکی و نشخوار فکری در نمونه ی بالینی است. روش کار: جامعه ی آماری پژوهش مقطعی-پس رویدادی، بیمارانی بودند که برای اولین بار به کلینیک تخصصی بزرگمهر تبریز در سال ۱۳۹۰ مراجعه نمودند. ۳۲ بیمار مبتلا به اختلال اضطراب منتشر، ۳۲ بیمار مبتلا به اختلال افسردگی عمده و ۳۲ نفرگروه شاهد با نمونه گیری در دسترس انتخاب و از نظر متغیرهای جمعیت شناختی با یکدیگر همتا شدند. جمع آوری داده ها با مصاحبه ی بالینی ساختاریافته و مقیاس عدم تحمل بلاتکلیفی، پرسش نامه های نگرانی ایالت پنسیلوانیا و نشخوار فکری صورت گرفت. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ی ۱۷ و شاخص های آمار توصیفی، تحلیل واریانس چندمتغیره و همبستگی پیرسون، تحلیل گردید. یافته ها:بین افراد مبتلا به اختلال اضطراب منتشر و اختلال افسردگی عمده در نمره ی کل مقیاس عدم تحمل بلاتکلیفی، تفاوت معنی داری نبود (۷۷/۰=P) اما اندیشناکیدر اضطراب منتشر در مقایسه با اختلال افسردگی عمده تفاوت معنی دار داشت (۰۱۲/۰=P)، نشخوار فکری در افراد مبتلا به افسردگی عمده در مقایسه با اختلال اضطراب منتشر تفاوت معنی داری داشت (۰۲۵/۰=P). عدم تحمل بلاتکلیفی با اندیشناکی (۷۱/۰=r) و نشخوار فکری (۵۸/۰=r) رابطه داشت. نتیجه گیری:عدم تحمل بلاتکلیفی عامل اختصاصی اختلال اضطراب منتشر نمی باشد بلکه در آغاز و تداوم افسردگی عمده نیز نقش دارد.

Keywords:

اختلال اضطراب منتشر , اختلال افسردگی عمده , نشخوار فکری