تاثیر سطح تحصیلات والدین بر مهارت­های اجتماعی و مشکلات رفتاری دانش آموزان مبتلا به نشانگان داون

پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر سطح تحصیلات والدین بر مهارت های اجتماعی و مشکلات رفتاری کودکان مبتلا به نشانگان داون صورت پذیرفت. روش کار: پژوهش حاضر از نوع گذشته نگر بوده و جامعه ی آماری آن را ۱۲۹ دانش آموز ۷ تا ۱۲ ساله مدارس استثنایی شهر تهران مبتلا به نشانگان داون در سال تحصیلی ۸۶-۱۳۸۵ و والدین شان تشکیل دادند. این دانش آموزان به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از مناطق آموزش و پرورش استثنایی شمال، جنوب، مرکز، شرق و غرب شهر تهران انتخاب شدند و سپس پرسش نامه در اختیار والدین آن ها قرار گرفت. جهت تحلیل داده ها از واریانس تک متغیره استفاده شد. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که بین سطح تحصیلات مادر و میزان مهارت های اجتماعی دانش آموزان مبتلا به نشانگان داون تفاوت معنی دار وجود دارد (۰۰۱/۰>P). در حالی که بین سطح تحصیلات پدر و مهارت های اجتماعی این دانش آموزان تفاوت معنی داری مشاهده نشد (۰۶/۰=P). هم چنین بین سطح تحصیلات والدین و مشکلات رفتاری دانش آموزان مبتلا به نشانگان داون با مقدار احتمال ۵۲/۰=P برای مادران و با مقدار احتمال ۴۶/۰=P برای پدران تفاوت معنی داری مشاهده نگردید. نتیجه گیری: از یافته های به دست آمده می توان نتیجه گیری کرد که بین سطح تحصیلات مادران و میزان مهارت های اجتماعی دانش آموزان مبتلا به نشانگان داون رابطه ی مستقیم و مثبتی وجود دارد.

Keywords:

تحصیلات , مهارت­های اجتماعی , مشکلات رفتاری , نشانگان داون , والدین