بررسی بقای بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال با استفاده از مدل ریسک رقابتی پارامتری

مقدمه و هدف: سرطان کولورکتال یکی از شایع ترین سرطان های دستگاه گوارش در ایران نیز می باشد. در سال های اخیر میزان بقای این سرطان افزایش داشته است؛ بنابراین هدف این مطالعه برآورد بقا و تعیین عوامل موثر بر بقای بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال با استفاده از مدل ریسک رقابتی پارامتری است. مواد و روش ها: در این تحقیق از اطلاعات ۱۰۶۰ بیمار مبتلا به سرطان کولورکتال ثبت سرطان مرکز تحقیقات گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی طی سال های ۸۳ تا ۹۴ به صورت یک مطالعه گذشته نگر استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از مدل ریسک رقابتی پارامتری براساس توزیع وایبل صورت گرفت. نرم افزار مورد استفاده برای تجزیه وتحلیل داده ها R و سطح معنی داری نیز ۰۵/۰ در نظر گرفته شد. نتایج: درپایان پیگیری مشخص شد که به ترتیب تعداد ۳۸۰ نفر (۸/۳۵درصد) مرگ در اثر سرطان کولورکتال، ۴۹ نفر(۶/۴درصد) مرگ در اثر سایر وقایع و ۶۳۱ نفر (۵/۵۹درصد) تا پایان مطالعه زنده مانده بودند. میانگین مدت زمان بقا برای ۱۰۶۰ بیمار برابر با ۴۶/۱±۹۶/۵۶ ماه با میانه ۵/۴۵ماه بود. تحلیل چند متغیره این داده ها نشان داد که عواملی همچون سن حین تشخیص و شاخص توده بدنی (BMI) بر مرگ در اثر سرطان کولورکتال اثر معنی داری دارند (۰۰۱/۰>P < /span>). نتیجه گیری: براساس مدل ریسک رقابتی پارامتری تنها متغیرهای سن در زمان تشخیص و شاخص توده بدنی بر زمان بقای بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال این پژوهش تاثیر گذار بودند.

Keywords:

آنالیز بقا , ریسک رقابتی , سرطان کولورکتال , مدل پارامتری