پایایی کدگذاری تشخیص های پزشکی با ICD-۱۰ در سال ۱۳۹۰

مقدمه: پایایی کدگذاری تشخیص ها برای استفاده از داده ها در سطح ملی و بین المللی ضروری است. مطالعه ی حاضر وضعیت پایایی کدگذاری تشخیص ها با ICD-۱۰ در بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی زاهدان را تعیین کرد. روش بررسی: در این مطالعه ی تحلیلی، ۲۴۵ پرونده ی کدگذاری شده از قبل، مربوط به ۵ بیمارستان آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در نیمه ی اول سال ۱۳۹۰ توسط کدگذاران بیمارستان های مربوطه و پژوهشگر مجددا کدگذاری شد. ابزار گرد آوری داده، چک لیست بود و روایی آن با نظر استادان صاحب نظر مسجل گردید. پایایی درونی (کد اختصاص یافته روی پرونده با کد فعلی کدگذار) و پایایی بیرونی (پایایی کدهای کدگذار و پژوهشگر) در سطوح مختلف تشخیص ها با استفاده از ضریب توافق Cohen’s Kappa ارزیابی شد. یافته ها: پایایی درونی در اکثر موارد از درجه ی تقریبا کامل برخوردار بود. فقط در سطح سه کاراکتر اول، تشخیص اصلی درجه ی پایایی متوسط تعیین شد (۵۲/۰ = K). پایایی بیرونی نیز در بیشتر موارد بالاتر از متوسط از بود. فقط در سطح کاراکتر پنجم، تشخیص اصلی پایایی بیرونی (بین کدهای ثبت شده روی پرونده و پژوهشگر) کم (۱۸/۰ = K)، برای کاراکتر چهارم سایر تشخیص اول متوسط (۶۰/۰ = K) و برای سطح فصل سایر تشخیص سوم نیز متوسط (۵۴/۰ = K) بود. همچنین پایایی بیرونی (بین کدگذار و پژوهشگر) برای تشخیص اصلی در سطح سه کاراکتر اول، متوسط (۴۷/۰ = K) و در سطح کاراکتر پنجم، کم (۱۸/۰ = K) به دست آمد. نتیجه گیری: پایایی کدگذاری تشخیص ها در سطح فصل و کارکتر چهارم از درجه ی پایایی مناسبی برخوردار بود و در سطوح سه ، کارکتر اول و کاراکتر پنجم از وضعیت مناسب برخوردار نیست. این مساله می تواند ناشی از انتخاب اشتباه تشخیص اصلی در کدگذاری چند وضعیتی و همچنین عدم توجه کدگذاران به سطح جزئیات در کدگذاری باشد. بنابراین برگزاری دوره های آموزشی ضمن خدمت برای کدگذاران ضروری است.

Keywords:

پایایی نتایج , کدگذاری , تشخیص , دهمین ویرایش طبقه بندی بین المللی بیماری ها