آگاهی و نگرش روستاییان شهرستان شهرکرد نسبت به برنامه ی پزشک خانواده

مقدمه: برنامه ی پزشک خانواده با تلاش مسوولان کشور در سال ۱۳۸۴ به منظور دسترسی راحت و مناسب به خدمات سلامت در روستاها و شهرهای با جمعیت زیر ۲۰۰۰۰ نفر به اجرا درآمد. این پژوهش با توجه به گذشت حداقل ۲ سال از اجرای برنامه با هدف بررسی آگاهی و نگرش مردم مناطق روستایی شهرستان شهرکرد نسبت به برنامه ی پزشک خانواده انجام گردید.روش بررسی: این پژوهش از نوع توصیفی– تحلیلی می باشد.آزمودنی های پژوهش ۱۱۰۰ نفر از افراد تحت پوشش برنامه ی پزشک خانواده در مناطق روستایی شهرستان شهرکرد استان چهار محال و بختیاری در سال ۱۳۸۸ بودند که به روش نمونه گیری به صورت چند مرحله ای انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات، از پرسش نامه ی محقق ساخته استفاده گردید. روایی پرسش نامه از طریق اعتبار صوری و محتوی و تعدادی از متخصصان پزشکی اجتماعی و آموزش بهداشت صورت گرفت. پایایی پرسش نامه نیز از طریق محاسبه ی Cronbach’s alpha به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از نرم افزار آماری SPSS و آزمون های آماری همبستگی Pearson، spearman  و آنالیز واریانس استفاده شد.یافته ها: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که میانگین سنی افراد مورد بررسی ۲۳/۳۴ سال می باشد. میزان آگاهی افراد مورد بررسی نسبت به برنامه ی پزشک خانواده به ترتیب، ۹/۳۰ درصد ضعیف، ۴/۵۳ درصد متوسط، ۵/۱۴ درصد خوب و ۳/۱ درصد عالی بود. همچنین نگرش افراد در ۵/۰ درصد خیلی خوب، ۵/۲۵ درصد خوب، ۴/۶۴ درصد متوسط، ۱/۹ درصد ضعیف، ۵/۰ درصد خیلی ضعیف برآورد گردید. بین نمره ی آگاهی و سن رابطه ی معکوس و بین نمره ی آگاهی و سطح تحصیلات رابطه ی مستقیم وجود دارد. همچنین بین نمره ی نگرش و سن رابطه ی مستقیم وجود دارد.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که روستاییان از آگاهی مناسبی نسبت به برنامه ی پزشک خانواده برخوردار نبودند. همچنین نگرش آن ها نیز متوسط بود که موید نیاز بیشتر به آموزش در زمینه ی بهبود و افزایش نگرش صحیح آنان می باشد.واژه های کلیدی: آگاهی؛ نگرش؛ خدمات بهداشت روستایی؛ پزشکان خانواده.