وضعیت سیستم ثبت اطلاعات خون شناسی در آزمایشگاه های بیمارستان های آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

مقدمه: بخش خون شناسی، اطلاعات با ارزشی را در زمینه تشخیص و درمان بیماران فراهم می کند که هدف آن کمک به ارتقای سلامتی و بهبود بیماران می باشد. در این زمینه، سیستم اطلاعات این بخش موجب می شود که اطلاعات تولید شده به طور دقیق و به موقع در دسترس کاربران قرار گیرد. بر این اساس، این پژوهش با هدف بررسی وضعیت سیستم ثبت اطلاعات خون شناسی بیمارستان های آموزشی درمانی شهید بهشتی انجام گرفت. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی سیستم اطلاعات ۱۳ بخش خون شناسی از آزمایشگاه های بیمارستان های آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی مورد بررسی قرار گرفت. حجم نمونه مطابق با حجم جامعه بود. داده ها به روش مشاهده و پرسش و به وسیله ابزارهای چک لیست و پرسشنامه جمع آوری گردید. روایی ابزار بر اساس روش اعتبار محتوا و پایایی آن نیز از طریق آزمون مجدد تعیین گردید و با استفاده از آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: سیستم های اطلاعات خون شناسی ۹۲/۷۶ درصد از نوع نیمه مکانیزه و بقیه از نوع مکانیزه است. در تقسیم بندی داده ها به سه دسته بیمار، نمونه ها و تست ها، یافته ها نشانگر آن است که به طور میانگین، عناصر اطلاعاتی مربوط به بیمار در ۴/۷۹ درصد، عناصر اطلاعاتی مربوط به نمونه ها در ۸۵/۹۳ درصد و تمام عناصر اطلاعاتی مربوط به تست ها در این سیستم ها وجود دارد. در ۵/۸۷ درصد آنها برای پردازش داده های حاصل از تست ها از اتوآنالایزرها استفاده می شود. ۸۰ درصد سیستم های اطلاعات خون شناسی دارای افراد مسوول در زمینه جمع آوری، پردازش و توزیع اطلاعات هستند. نتیجه گیری: با توجه به وضعیت موجود، سیستم های مکانیزه مدیریت اطلاعات خون شناسی بهتر می توانند جوابگوی نیاز کاربران باشند و در این صورت جمع آوری، پردازش و توزیع اطلاعات به نحو بهتری صورت می گیرد. واژه های کلیدی: آزمایشگاه ها؛ خون شناسی؛ نظام های اطلاعات آزمایشگاه بالینی.