بررسی آگاهی مدیران بسمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در زمینه مدیریت بحران بروز آتش سوزی در بیمارستان در سال ۸۳-۱۳۸۲

مقدمه: آتش سوزی یکی از حوادث بسیار ناگواری است که در تاریخ بشریت زیان های جانی و مالی فراوانی به دنبال داشته است. در هنگام بروز جنگ و زلزله مناطق مسکونی و مراکز درمانی بیش از پیش در معرض آتش سوزی قرار دارند. بر اثر حوادث فوق الذکر در این مناطق، آتش سوزی در ساختمان به وقوع می پیوندد و بدلیل غیر منتظره بودن زمان وقوع باید آمادگی لازم را قبلا کسب نمود و در آتش سوزی های مراکز درمانی کادر درمان ات حدودی می توانند با آتش سوزی اطراف خود مقابله نمایند. لذا مدیران بیمارستانها باید دارای آگاهی کافی در خصوص پیشگیری، اطفای حریق و آموزش های لازم در این مورد و... باشند. آگاهی، نگرش و مهارت مدیران می تواند به افزایش کارایی بیمارستان در مقابله با آتش سوزی اری رساند. روش بررسی: این پژوهش توصیفی – مقطعی – کاربردی است، که در کلیه بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان اعم از آموزشی و غیر آموزشی (به غیر از بیمارستان شهید مدرس) در مدت زمان ۶ ماه انجام گرفته است. ابزار گردآوری داده ها از طریق پرسشنامه خود ساخته است. روایی و پایایی پرسشنامه تایید شده و برای تحلیل داده ها از آزمون های K۲ پیرسون و اسپیرمن با فرض خطای ۰.۰۵=α استفاده شده است. یافته ها: پس از تجزیه و تحلیل داده ها میانگین امتیاز کسب شده توسط یازده مدیر بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از ۶۰ نمره کل پرسشنامه برابر با (۳۶/۷ þ ۶۳/۲۷) بوده است. نتیجه گیری: به طور کلی نتیجه می شود که درجه ی آگاهی مدیران بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در زمینه ی مدیریت بحران و بروز حریق در بیمارستان «ضعیف» است. واژگان کلیدی: آگاهی، مدیر، بیمارستان، مدیریت بحران، آتش سوزی، غیر مترقبه.